سیب زمینی و گوجه فرنگی می توانند راز داروهای جدید سرطان را حفظ کنند

مرت اردمیر -07 دسامبر 2022 -سلول های سرطانی در جریان خون.Chawalit Banpot/iStock

پیشرفت‌های پزشکی و فناوری به دانشمندان کمک کرد تا درمان‌های مؤثرتری برای سرطان ایجاد کنند. با این حال، این درمان ها می توانند به سلول های سالم آسیب برسانند و اغلب باعث ایجاد عوارض جانبی شدید در بیماران می شوند.

در جست‌وجوی داروهای احتمالی سرطان با عوارض جانبی کمتر، محققان دانشگاه آدام میک‌ویچ، گلیکوآلکالوئیدها، مواد فعال زیستی موجود در بسیاری از سبزیجات، مانند سیب‌زمینی و گوجه‌فرنگی، را برای کارایی بالقوه‌شان در درمان سرطان بررسی کردند. کسی چه می داند شاید داروهای سرطان آینده را می توان از گلیکوآلکالوئیدها فرموله کرد.

Magdalena Winkiel در یک بیانیه مطبوعاتی گفت: “دانشمندان در سراسر جهان هنوز در جستجوی داروهایی هستند که برای سلول های سرطانی کشنده باشد اما در عین حال برای سلول های سالم بی خطر باشد.”

 این امر با وجود پیشرفت های پزشکی و توسعه قدرتمند تکنیک های درمانی مدرن، آسان نیست. به همین دلیل است که شاید بهتر باشد به گیاهان دارویی برگردیم که سال‌ها پیش با موفقیت در درمان بیماری‌های مختلف استفاده می‌شدند. من معتقدم که ارزش بررسی مجدد خواص آنها و شاید کشف مجدد پتانسیل آنها را دارد.”

کار بر روی پنج گلیکوآلکالوئید

این تیم تحقیقاتی بر روی پنج گلیکوآلکالوئید – سولانین، چاکونین، سولاسونین، سولامارژین و توماتین – کار کردند که در عصاره‌های خام خانواده گیاه Solanaceae وجود دارند که به نام شب‌شید نیز شناخته می‌شوند.

خانواده گیاهی Solanaceae شامل چندین غذای رایج مصرفی همراه با بسیاری از مواد سمی است که در نتیجه آلکالوئیدهایی است که برای محافظت از خود در برابر حیوانات گیاهخوار تولید می کنند. با این حال، تحقیقات قبلی نشان می دهد که سم می تواند در صورت دوز صحیح به دارو تبدیل شود.

گلیکوآلکالوئیدها به دلیل مهار رشد سلول های سرطانی و به طور بالقوه کشتن آنها شناخته شده اند. بنابراین، گلیکوآلکالوئیدها پتانسیل بسیار زیادی برای درمان های آینده دارند، زیرا این مناطق هدف مهمی برای تحت کنترل گرفتن سرطان و بهبود پیش آگهی بیماران هستند. مطالعات سیلیکونی که از طریق شبیه سازی روی کامپیوتر انجام شد، نشان داد که گلیکوآلکالوئیدها سمی نیستند و خطر آسیب رساندن به DNA یا ایجاد تومورهای آینده را ندارند، اگرچه در آنجا خطر تأثیرگذاری بر سیستم تولید مثل را به همراه دارد.

وینکیل گفت: «حتی اگر نتوانیم داروهای ضد سرطانی را که امروزه استفاده می‌شود جایگزین کنیم، شاید درمان ترکیبی اثربخشی این درمان را افزایش دهد. “سوالات زیادی وجود دارد، اما بدون دانش دقیق از خواص گلیکوآلکالوئیدها، ما نمی توانیم به آن پی ببریم.”

محققان سولانین و چاکونین را برجسته کردند

پس از انجام مطالعات آزمایشگاهی و حیوانی برای ارزیابی اینکه کدام گلیکوآلکالوئیدها بی خطر هستند و به اندازه کافی امیدوارکننده برای آزمایش در انسان هستند، تیم تحقیقاتی سولانین و چاکونین، گلیکوآلکالوئیدهای موجود در سیب زمینی را برجسته کردند. با این حال، مقدار آنها در سیب زمینی بسته به رقم و همچنین دما و شرایط نوری که در معرض آن قرار گرفته اند متفاوت است.

سولانین از متاستاز جلوگیری می کند و از تبدیل ترکیبات سرطان زا به مواد سرطان زا در بدن جلوگیری می کند. علاوه بر این، تحقیقات روی نوع خاصی از سلول های سرطان خون نشان داد که سولانین می تواند سلول های سرطانی را در صورت استفاده در دوزهای درمانی از بین ببرد.

چاکونین پتانسیل استفاده برای درمان سپسیس را دارد زیرا اثرات ضد التهابی دارد.

سولامارژین از تولید مثل سلول های سرطانی کبد جلوگیری می کند و سلول های بنیادی سرطانی را هدف قرار می دهد که انتظار می رود نقش مهمی در مقاومت دارویی سرطان ایفا کنند. بنابراین می تواند به عنوان یک درمان مکمل حیاتی باشد.همچنین تصور می شود که سولاسونین که در گیاهان مختلف خانواده شب بو وجود دارد با هدف قرار دادن همان مسیر به سلول های بنیادی سرطانی حمله می کند.حتی گوجه فرنگی نیز این پتانسیل را دارد که در آینده در پزشکی مورد استفاده قرار گیرد زیرا گوجه فرنگی به بدن کمک می کند تا چرخه سلولی را تنظیم کند تا بتواند سلول های سرطانی را از بین ببرد.

تیم تحقیقاتی خاطرنشان کرد که تحقیقات بیشتری مورد نیاز است تا مشخص شود که چگونه این پتانسیل آزمایشگاهی می تواند به بهترین وجه به پزشکی دنیای واقعی ترجمه شود.

این مطالعه در Frontiers in Pharmacology منتشر شد.