ارسال شده در 18 اکتبر 2022 توسط The Manufacturer- عکس نمایشی است
بیش از یک دهه از راه اندازی Industry 4.0 در Hannover Messe می گذرد. بنابراین، چه چیزی تغییر کرده است؟ آیا چشم انداز انقلاب صنعتی چهارم محقق شده است و آیا باید در نظر بگیریم که دهه گذشته چگونه آینده تولید را رقم خواهد زد؟ برای کسب اطلاعات بیشتر با پروفسور راب اسکات، مدیر دیجیتالی سازی صنعتی در مرکز تحقیقات تولید پیشرفته دانشگاه شفیلد (AMRC) صحبت می کنیم.
از زمان عرضه Industry 4.0 چه چیزی تغییر کرده است؟
هنگامی که Industry 4.0 برای اولین بار پیشنهاد شد، یک دیدگاه دیستوپیایی وجود داشت که انسان را با روباتیک جایگزین خواهد کرد، به طوری که کارخانه آینده کارکنان بسیار کمتری نسبت به امروز خواهد داشت. این اتفاق نیفتاده است در واقع، گزارشی در سال 2015 توسط Deloitte وجود داشت که مشخص کرد در حالی که 800000 شغل به دلیل اتوماسیون از بین رفته است، بیش از سه میلیون شغل ایجاد شده است. و ارزش آن نقش ها حدود 10000 پوند بیشتر از نقش هایی بود که جابجا شدند. بنابراین، ما انگیزه ای برای ارتقاء مهارت در مشاغل با ارزش بالاتر می بینیم.
یک روند نوظهور این است که داده ها اکنون نفت جدید هستند، اما مانند نفت، برای ارزشمند شدن نیاز به پالایش دارند. اگر با داده ها کاری انجام ندهید، ارزشی ندارد و تبدیل به هزینه می شود. این تله ای است که تولیدکنندگان همچنان به دام آن می افتند. آنها می‌دانند که داده‌ها باید جمع‌آوری شوند، اما نه اینکه با آنها چه کار کنند. و آنها لزوماً نمی دانند که چه ارزشی در داده هایی که جمع آوری کرده اند دارند و برای کمک به کجا مراجعه کنند.
حجم عظیم داده ها آب ها را گل آلود می کند. مردم در مورد هوش مصنوعی و یادگیری ماشین صحبت می کنند که همه آنها بسیار خوب است، اما استفاده از چنین فناوری باید با جمع آوری داده های صحیح به روش صحیح شروع شود. این مهندسی داده است تا علم داده. متأسفانه، این نوع مهارت‌ها لزوماً در زمینه تولید آموزش داده نمی‌شوند.
ما باید شروع کنیم به آموزش جوانان در مورد استفاده و ارزش داده ها در سطح مدرسه ابتدایی. ما نمی‌توانیم فناوری را به عنوان چیزی که فقط برای افراد معدودی قابل دسترسی است، به دلیل مهارت‌های لازم برای کار در آن فضا، روی پایه قرار دهیم. ما شاهد کالایی شدن ابزارهای زیادی هستیم، اما باید مردم را وادار کنیم که با یک ذهنیت داده محور فکر کنند. این کاملاً کلیدی است
تعداد زیادی از فناوری‌ها وارد کارخانه شده‌اند، اما بسیاری از آنها به دلیل چالش‌های پیرامون اتصال و امنیت سایبری هنوز در دسترس نیستند. برخی هنوز در اثبات مفهوم یا برزخ آزمایشی گیر کرده‌اند و برای پیشرفت فراتر از آن مرحله تلاش می‌کنند، زیرا پذیرش گسترده‌تر چنین فناوری‌هایی در سراسر سازمان مورد توجه قرار نگرفته است.
درست است که برخی از تولیدکنندگان در حال تسریع استقرار فناوری و شناسایی مزایای آن هستند. و همه‌گیری در واقع به این امر کمک کرد، زیرا برخی از شرکت‌ها را قادر می‌سازد تا به سرعت وارد عصر دیجیتال شوند. با این حال، دیگران برای شروع آن سفر دگرگونی تلاش کرده‌اند، گرفتار اثبات مفاهیم شده‌اند و همچنان با سه سوال اساسی دست و پنجه نرم می‌کنند که هنوز باید در مورد مهارت‌ها، ROI و امنیت پاسخ داده شود.
تا آنجا که به مهارت‌ها مربوط می‌شود، ما در نقطه اوج هستیم، زیرا تنها نسلی خواهیم بود که از آنالوگ به دیجیتال تبدیل می‌شویم. بنابراین، این بخش به دنبال مهارت هایی برای تحقق آن است. در آینده، دیجیتال به صورت ضمنی خواهد بود، نه صریح برای تولید و مهارت‌های فعال کردن آن حیاتی خواهد بود.
هنوز یک سوال بزرگ در مورد بازگشت سرمایه وجود دارد. تولیدکنندگانی که در حال بررسی سرمایه‌گذاری در فناوری‌های دیجیتال هستند، می‌خواهند بدانند چه چیزی و چه زمانی قرار است پس بگیرند. متأسفانه، شرکت‌هایی که قبلاً تحول را پذیرفته‌اند، آن را به عنوان یک مزیت رقابتی می‌بینند، بنابراین تمایل دارند نحوه صرفه‌جویی در هزینه، زمان و آنچه را که آنها را قادر به بهره‌وری بیشتر میکند، پخش نکنند.
علاوه بر این، با توجه به آنچه در اوکراین اتفاق می افتد، تهدید سایبری هرگز بزرگتر نبوده است. حفاظت از زیرساخت های ملی کاملاً کلیدی است. و در حالی که به طور سنتی حمل و نقل، تاسیسات برقی و برق بوده است، تولید به دلیل سهمی که در تولید ناخالص داخلی (GDP) بازی میکند، در همین راستا مورد اشاره قرار می گیرد.
در اجلاس رهبران تولید (MLS)، پروفسور راب اسکات به چالش‌های جهانی فعلی، فناوری‌های نوظهور، مهارت‌های مورد نیاز، چالش‌هایی که زنجیره تامین با آن روبه‌رو می‌شود، و اینکه چگونه تولیدکنندگان می‌توانند بر این موانع غلبه کنند، بررسی خواهد کرد.
چه شکاف هایی باید پر شود تا چشم انداز Industry 4.0 به واقعیت تبدیل شود؟
برنامه پذیرش ملی هوشمندتر به شرکت ها کمک می کند تا ارزش صنعت 4.0 را درک کنند و سفر خود را آغاز کنند. اما تاثیر این برنامه به کندی تحقق می یابد. هنوز تبلیغات زیادی وجود دارد که چشم انداز را مخدوش کرده است، اما اگر این مفهوم را به اصول آن تقسیم کنید، هسته اصلی Industry 4.0 در مورد کاهش فعالیت های بدون ارزش افزوده است.
در نهایت، مردم و سازمان‌ها به مکان‌هایی نیاز دارند که بتوانند بروند و این اتفاق را ببینند تا آن لامپ روشن باشد. اینجاست که پیشتازان تولید با ارزش بالا (HVM) و سایر سازمان‌های تحقیقاتی و فناوری (RTO) واقعاً نقشی در تبدیل شدن به سایت‌های نمایشی دارند که در آن افراد بدون اینکه به آنها «فروخته شوند» می‌روند تا آنچه را که مربوط به آنها است ببینند. اگر مسئله فروش فناوری باشد، اغلب بهترین فروشنده، و نه لزوما بهترین فناوری، برنده می شود.
چالش های جهانی چه تاثیری بر صنعت 4.0 داشته است؟
زمانی که Industry 4.0 عرضه شد، صرفاً در مورد بهره وری بود. در حال حاضر شامل کل صفر خالص کربن و دستور کار محیط زیستی، اجتماعی و حاکمیتی (ESG) می شود. این یک حرکت مثبت است. این دیگر فقط به نتیجه نهایی مربوط نمی شود، بلکه تولید ثروت نیز هست، و منظور من از آن ثروت ذهنی و همچنین ثروت مالی است.
این به معنای دادن مشاغلی است که در آن افراد برایشان ارزش قائل هستند و به آنها اجازه می‌دهیم از فناوری برای بهبود کیفیت زندگی در محل کار خود استفاده کنند. همه اینها بر صفر خالص تأثیر می گذارد. اگر کیفیت را بهبود بخشید و جریان زباله خود را کاهش دهید، بهره وری را بهبود می بخشید و در عین حال تأثیر مثبتی بر صفر خالص خواهید داشت – این دو دست به دست هم می دهند.
البته سؤال این است که آیا ما صرفاً قصد داریم قطعات بیشتری را با همان مقدار انرژی تولید کنیم؟ این به طور بالقوه می تواند اتفاق بیفتد، بنابراین اینجا جایی است که تولیدکنندگان باید از نظر اجتماعی و همچنین از نظر زیست محیطی و اقتصادی مسئولیت پذیر باشند. اما ما مطمئناً شاهد دوری از تمرکز صرفاً بهره وری در تغییر آب و هوا و ESG بوده ایم.
با مقایسه چشم انداز در ابتدای صنعت 4.0 با اکنون، در شرایط آب و هوایی کنونی فناوری های بسیار کمی وجود دارند که اجازه بلوغ آهسته را دارند. یک ذهنیت سریع شکست در تولید وجود دارد، زیرا مردم مایل به آزمایش هستند و اگر چیزی ناموفق بود به سادگی ادامه می دهند.
فناوری کاملاً در این اخلاق و جایی که ما باید اکوسیستم های دیجیتال و تولیدی را با هم جمع کنیم، جدایی ناپذیر است. در حال حاضر آنها هنوز به طور کامل از فرصت های موجود در یکدیگر آگاه نیستند.
چالش مهارت‌ها چگونه بر صنعت 4.0 تأثیر گذاشته است؟
من فکر نمی کنم که ما افراد مناسبی را ارائه می دهیم که از سیستم آموزشی خارج می شوند. ما هنوز به روش های ویکتوریایی تدریس می کنیم. بله، ممکن است از تبلت و صفحه نمایش استفاده کنیم، اما اساساً چه چیزی تغییر کرده است؟ در اصل تغییر فرآیند کاغذ روی شیشه است. ما باید به دنبال سیستم های آموزشی چالش محور و مشکل محور بیشتری باشیم.
یک چالش بزرگ پیش روی تمام تولیدات وجود دارد – استخدام افرادی با مهارت های مناسب. این در درجه اول به دلیل حقوق هایی است که می توان در زمینه های دیگر مانند فین تک با استفاده از قابلیت های دیجیتال مشابه درخواست کرد. برای افرادی که مهارت‌هایی را که تولیدکنندگان نیاز دارند، متأسفانه فرصت‌هایی در جاهای دیگر وجود دارد.
من معتقدم که پاسخ این است که نیروی کار تولیدی خود را ارتقا دهیم. و این باید در حوزه کارآموزی شروع شود، زیرا این افراد بومی دیجیتال و افرادی هستند که متعهد به تولید هستند و ما باید ابزارهای مورد نیاز را در اختیار آنها قرار دهیم. در حالت ایده‌آل، این سفر از دبیرستان یا ابتدایی آغاز می‌شد، اما اجازه دهید با افرادی که قبلاً در این بخش هستند شروع کنیم.
اهمیت زنجیره تامین شفاف چیست؟
بیشتر و بیشتر، شرکت‌ها بر اساس برنامه‌های صفر خالص و ESG هدایت می‌شوند و به جلو می‌روند، این بدان معناست که روش معاملات زنجیره‌های تامین باید تغییر کند. این بدان معناست که تغییر طرز فکر در میان تولیدکنندگان مورد نیاز است. به عنوان مثال، اکنون باید برای به اشتراک گذاری داده ها بسیار بازتر باشیم. داده‌ها به‌طور سنتی متوقف می‌شوند زیرا نشان‌دهنده USP یک سازمان هستند. در حقیقت، اگر داده ها به اشتراک گذاشته شوند، فرصت ها و مزایای عظیمی می توانند پدیدار شوند، زیرا زمینه های همکاری که قبلا وجود نداشتند، ناگهان باز می شوند.
با این حال، برای انجام این کار، ما باید توانایی و ابزارهایی را داشته باشیم تا بتوانیم آن داده ها را به طور ایمن به اشتراک بگذاریم و به داده هایی که به اشتراک گذاشته می شود اعتماد کنیم. دو سطح اعتماد وجود دارد – اعتماد به اینکه داده ها در حین انتقال رهگیری و خراب نشده اند، بلکه اعتماد به اینکه گرفتن اصلی آن داده ها به روشی مناسب و درست انجام می شود.
بنابراین، ما باید به انتقال داده ها و استفاده از آن در تصمیم گیری اعتماد کنیم. همانطور که به سمت دستور کار صفر خالص حرکت می کنیم، همه نگران انتشارات Scope 3 هستند. با این حال، انتشارات Scope 3 شما محدوده 1 و 2 شخص دیگری است. بنابراین، ما باید شروع به ضبط محدوده 1 و 2 به روشی قوی و قابل تکرار کنیم، اما سپس برای اشتراک گذاری آن نیز آماده باشیم.
آینده تولید چگونه است؟
در کوتاه مدت، فرصت های بزرگی برای شرکت هایی که مایل به دیجیتالی شدن هستند، وجود دارد. با این حال، باید تغییری در ذهنیت ایجاد شود، و من نمی‌دانم چه زمانی این اتفاق می‌افتد. بخش کلیدی چشم انداز آینده از دیدگاه یک تولید کننده با حجم بالا این است که قادر به پیکربندی سریع برای انجام تولید دسته ای کوچک و افزایش چابکی و انعطاف پذیری باشد. اما شرکت‌های کوچکی که در حال حاضر آن فضا را پر می‌کنند کجاست؟ آنها باید خود را دوباره اختراع کنند.
تولیدکنندگان بیشتر و بیشتری باید از تمرکز انحصاری بر روی محصولاتی که ایجاد می‌کنند تغییر دهند و به زنجیره تامین بالادستی و محصول پایین دستی در خدمت نگاه کنند. این چیزی است که مدل‌های کسب‌وکار جدید و روش‌های جدید کار را هدایت میکند. من فکر می کنم که ما پایه تولیدی در بریتانیا داریم که می تواند این نوع تغییرات را بپذیرد و واقعاً از آنها بهره مند شود.
