آمیا پالجا -14 سپتامبر 2022-توربین های بادی SeaTwirl.
به گزارش Recharge News، یک گروه یارد نروژی، Westcon، با شرکت SeaTwirl مستقر در سوئد توافق نامه ای را برای استقرار توربین های بادی محور عمودی 1 مگاواتی در دریای شمال تا سال آینده امضا کرده است. این توربین با محور عمودی در مقیاس تجاری می تواند دوران جدیدی را در مزارع بادی فراساحلی آغاز کند و به زودی رقابتی در هزینه ها ایجاد کند.
همانطور که جهان برای تغییر به سمت انرژی های تجدیدپذیر فشار می آورد، علاقه زیادی به بهره برداری از پتانسیل بادهای اقیانوسی وجود دارد. روش‌های مختلفی برای مهار این انرژی انجام شده است، اما توربین بادی معمولی همان چیزی است که بیشتر سرفصل‌ها را به خود اختصاص داده است.
پروژه Hornsea 2 که اخیراً در سواحل بریتانیا عملیاتی شده است، در حال حاضر بزرگترین مزرعه بادی فراساحلی جهان است. با این حال، با بزرگ‌تر شدن توربین‌های مورد استفاده در چنین پروژه‌هایی، انتظار می‌رود که مقرون‌به‌صرفه بودن سکو کاهش یابد، زیرا هزینه‌های ساخت با افزایش عمق دریاها افزایش می‌یابد.
توربین‌های بادی محور عمودی (VAWTs) مزیت‌های زیادی را نسبت به توربین‌های بادی محور افقی معمولی (HAWT) ارائه می‌دهند. دومی بر ابزارهای پیچیده ای متکی است که به آنها می گوید باد در کدام جهت می گذرد و برای تولید حداکثر برق به کجا نشان می دهد. توربین های یک VAWT می توانند قدرت را از همه جهات مهار کنند، بنابراین می توانند بدون چنین تجهیزاتی کار کنند.
از آنجایی که تمام اجزای یک HAWT باید با هم در بالا مونتاژ شوند، برج هایی که آنها را نگه می دارند باید محکم و با وزنه های تعادل بزرگ ساخته شوند. در آینده، این نیاز فقط افزایش می یابد و هزینه های ساخت آنها بیشتر می شود. توربین ها حداقل اثر مجاورتی را در پایین باد ایجاد می کنند و بنابراین می توانند در مزرعه بادی به هم نزدیکتر شوند.
SeaTwirl از سال 2012 مشغول ساخت VAWT بوده است و نمونه اولیه توربین 43 فوت (13 متر) آن در هفت سال گذشته انرژی تولید می کند. طراحی ساده شامل سه توربین است که بر روی یک پایه شناور نصب شده اند که کفی سنگین دارد که به عنوان کیل عمل می کند. همانطور که توربین باد را می گیرد، کل پایه می چرخد و ژنراتور که در زیر قرار دارد نیرو تولید می کند.
اکنون، این شرکت از توربین نسل بعدی خود رونمایی کرده است که اندازه آن را 30 برابر نمونه اولیه خود توصیف می کند. پایه توربین که S2x نامیده می شود، 180 فوت (55 متر) از سطح آب بالا می رود در حالی که تا عمق 262 فوتی (80 متری) فرو می رود. به گزارش نیواطلس، این توربین ها به گونه ای طراحی شده اند که وقتی سرعت باد از 56 مایل در ساعت (25 متر بر ثانیه) فراتر می رود، به طور خودکار تولید برق را قطع می کنند، اگرچه می توانند تا سرعت 112 مایل در ساعت (50 متر بر ثانیه) را تحمل کنند که یک طوفان دسته دو است.
هر توربین دارای ظرفیت تولید برق 1 مگاوات است و این شرکت ادعا می‌کند که هزینه همسطح انرژی (LCoE) کمتر از 50 دلار آمریکا در مگاوات ساعت خواهد بود و آن را با پروژه‌های بادی خشکی برابر می‌کند.
Westcon قصد دارد تا سال 2023 اولین S2x را در کشور مستقر کند. این توربین برای یک دوره 5 ساله آزمایش خواهد شد و پس از آن SeaTwirl قصد دارد توربین های خود را ابتدا در محدوده 6-10 مگاوات و سپس به محدوده 30 مگاوات افزایش دهد. .
