23 آگوست 2022 – توسط APU-در یک مطالعه جدید، محققان عوامل اجتماعی-فرهنگی زیربنای نگرانی اعضای Gen Z در سراسر جهان نسبت به هوش مصنوعی احساسی و میزان قابل قبول بودن آن برای آنها را برجسته کردند. اعتبار: دانشگاه آسیا و اقیانوسیه Ritsumeikan
هوش مصنوعی حضور همه جانبه ای در فناوری دارد. با این حال، فاقد یک ویژگی حیاتی بود: توانایی درگیر کردن احساسات انسانی.
با این حال، این در حال تغییر است. الگوریتم‌هایی که می‌توانند احساسات انسان را درک کرده و با آنها تعامل داشته باشند، به سرعت در حال تبدیل شدن به جریان اصلی هستند، زیرا در سیستم‌های موجود جاسازی می‌شوند. این فناوری جدید که به عنوان «هوش مصنوعی احساسی» شناخته می‌شود، از طریق فرآیندی به نام جمع‌آوری داده‌های غیرآگاهانه (NCDC) به این موفقیت دست می‌یابد، که در آن الگوریتم داده‌های مربوط به ضربان قلب و تنفس کاربر، آهنگ‌های صوتی، حالات ریز چهره، حرکات و غیره برای تجزیه و تحلیل حالات آنها و شخصی سازی پاسخ آن بر این اساس را جمع‌آوری می‌کند..
ماهیت غیرقانونی این فناوری نگرانی‌های اخلاقی و حریم خصوصی بسیاری را ایجاد کرده است. به ویژه، دانستن نگرش بزرگترین جمعیت فعلی نسبت به NCDC، یعنی نسل Z (Gen Z) مهم است. این نسل که 36 درصد از نیروی کار جهانی را تشکیل می دهد، احتمالاً بیشترین در معرض هوش مصنوعی احساسی را دارد. علاوه بر این، الگوریتم‌های هوش مصنوعی به ندرت برای تفاوت‌های فرهنگی-اجتماعی کالیبره می‌شوند و اجرای آنها را نگران کننده تر می‌کند.
در مطالعه جدیدی که در 9 ژوئن 2022 به صورت آنلاین در دسترس قرار گرفت و در 22 ژوئن 2022 منتشر شد، تیمی از محققان از جمله پروفسور پیتر مانتلو و پروفسور نادر قطبی از دانشگاه Ritsumeikan آسیا و اقیانوسیه ژاپن تلاش کردند تا فاکتورهای حاکم بر واکنش نسل Z نسبت به هوش مصنوعی احساسی را کشف کنید. پروفسور مانتلو می گوید NCDC: نشان دهنده پیشرفت جدیدی در روابط انسان و ماشین است و در مقایسه با فناوری های قبلی هوش مصنوعی بسیار تهاجمی تر است. با توجه به این موضوع، نیاز فوری به درک بهتر تاثیر و پذیرش آنها در بین اعضای Gen Z وجود دارد.”
این تیم ۱۰۱۵ نفر از پاسخ دهندگان Gen Z را در ۴۸ کشور و هشت منطقه در سراسر جهان بررسی کردند. از شرکت کنندگان در مورد نگرش آنها نسبت به NCDC که توسط بازیگران تجاری و دولتی استفاده می شود، سؤال شد. سپس از تحلیل چندسطحی بیزی برای کنترل متغیرها و مشاهده تأثیر هر متغیر در یک زمان استفاده کردند.
تیم دریافت که، به طور کلی، بیش از 50 درصد از پاسخ دهندگان در مورد استفاده از NCDC نگران بودند. با این حال، نگرش بر اساس جنسیت، درآمد، سطح تحصیلات و مذهب متفاوت بود.
پروفسور قطبی می گوید: ما دریافتیم که مرد بودن و درآمد بالا هر دو با داشتن نگرش مثبت نسبت به پذیرش NCDC همبستگی دارند. علاوه بر این، رشته های کسب و کار به احتمال زیاد نسبت به NCDC مدارا ی بیشتری دارند. فاکتورهای فرهنگی مانند منطقه و مذهب نیز تأثیرگذار بوده است، به طوری که مردم جنوب شرقی آسیا، مسلمانان و مسیحیان نگرانی خود را در مورد NCDC گزارش کردند.
پروفسور Mantello توضیح می دهد: “مطالعه ما به وضوح نشان می دهد که عوامل اجتماعی-فرهنگی عمیقاً بر پذیرش فناوری جدید تأثیر می گذارد. این بدان معنی است که نظریه های مبتنی بر مدل پذیرش فناوری سنتی توسط دیویس، که این عوامل را در نظر نمی گیرند، باید اصلاح شوند.”
این مطالعه با پیشنهاد یک رویکرد مبتنی بر مدل «اسفنج ذهن» که عوامل اجتماعی-فرهنگی را در ارزیابی پذیرش فناوری هوش مصنوعی در نظر می‌گیرد، به این موضوع پرداخت. علاوه بر این، همچنین درک کاملی از خطرات بالقوه این فناوری را پیشنهاد کرد تا امکان حاکمیت مؤثر و طراحی اخلاقی فراهم شود. دکتر نگوین می گوید: “ابتکارات اطلاع رسانی عمومی برای حساس کردن مردم در مورد پیامدهای اخلاقی NCDC مورد نیاز است. این طرح ها باید تفاوت های جمعیتی و فرهنگی را برای موفقیت در نظر بگیرند.”
به طور کلی، این مطالعه میزان استفاده از فناوری‌های هوش مصنوعی احساسی و NCDC را نشان می‌دهد و مبادلات حریم خصوصی آنها برای نسل جوان نشان می‌دهد. بنابراین، نیاز فوری به اطمینان یافتن از اینکه این فناوری‌ها هم به افراد و هم به جوامع خدمت می‌کنند، ضروری است.
