22 مه 2023 -توسط اریک همیلتون، دانشگاه فلوریدا-اعتبار: Unsplash/CC0 دامنه عمومی
تحقیقات جدید دانشگاه فلوریدا نشان می‌دهد که سیاست‌های محدودکننده استفاده از اپلیکیشن‌های سواری مانند Uber یا Lyft می‌تواند به اکوسیستم حمل‌ونقل یک شهر آسیب برساند.
در سال 2015، شهر شانگهای در ناوگان تاکسیرانی خود با استفاده از برنامه های سواری برای یافتن مشتریان مشکلی را دید. مسافران سعی نمی‌کردند از تاکسی در خیابان استفاده کنند.
در پاسخ، شهر برنامه‌های سواری را در ساعات شلوغی صبح و عصر برای 12 درصد از ناوگان تاکسیرانی در هر روز کاری خاموش کرد.
کیونگ سان (ملیسا) ری، استاد کالج بازرگانی UF Warrington، با Jinyang Zheng، Youwei Wang و Yong Tan کار کرد تا چگونگی تأثیر این مقررات بر رانندگان و مشتریان و شبکه کلی حمل و نقل شهر را تجزیه و تحلیل کند.
ری گفت: “هدف این بود که از مشتریان محافظت کنیم، اما در نهایت شاهد کاهش تعداد تاکسی سواران و افزایش ترافیک بودیم. و بدترین نتیجه برای رانندگان این است که سود آنها در واقع کاهش یافت.”
- محدود کردن اشتراک‌گذاری اطلاعات از طریق این برنامه‌ها در ساعات شلوغی، تاکسی‌سواری را تا 4.7 درصد کاهش داد.
- سود رانندگان 2.8 درصد کاهش یافت.
- حمل و نقل عمومی در این دوره سواران بیشتری را جذب کرد و بسته به نوع حمل و نقل، تعداد سواران را از 0.4٪ به 0.9٪ افزایش داد.
- برخی از تاکسی‌سواری‌ها قبل یا بعد از دوره محدود انجام می‌شوند.
- ازدحام بالا رفت.
در حالی که صنعت تاکسیرانی شانگهای با نحوه عملکرد Uber و Lyft در ایالات متحده متفاوت است، تحقیقات جدید نشان می دهد که اطلاعات ارائه شده توسط برنامه های سواری تا چه حد می تواند ارزشمند باشد. اطلاعات رد و بدل شده بین مشتریان و رانندگان می تواند کارایی سیستم حمل و نقل را افزایش دهد.
همین امر احتمالاً در مورد سایر پلتفرم‌های دوطرفه که مشتریان را به تأمین‌کنندگان متصل می‌کند، مانند Grubhub برای غذا یا Freelancer.com برای کارگران، صدق می‌کند.
ری گفت: “زمانی که سیاست گذاران در حال تنظیم یک صنعت هستند، باید فراتر از فعالیت های خاصی که تنظیم می کنند فکر کنند. آنها باید به اثرات سرریز در سایر زمینه ها فکر کنند.”
این مقاله در مجله Information Systems Research منتشر شده است.
