طرح و ارایه شعار های سالیانه یک امر مدیریتی برای همه سازمانهای دولتی و بخش خصوصی و کسب و کار ها می باشد و از درون یک سیستم در یک حرکت کارشناسانه آغاز و تبدیل به یک چشم انداز سالیانه برای حرکت در راستای چشم انداز بلند مدت می باشد .
تفاوتی نمی کند که مقیاس چه باشد . برای ارزش آفرینی این روش مدیریتی در بسیاری موارد جواب می دهد . اما برای اثربخش بودن این شعار ها شرایطی باید در کل و در زیر مجموعه های متاثر از آن ایجاد شود .
مهار تورم و رشد تولید شعار سال 1402 نیز از این قاعده مستثنی نیست . این دو موضوع از جمله مهمترین موضوعات کشور هستند . هر دوی آنها با خلق و بهبود روشهای ارزش آفرینانه در مدیریت کلان اقتصادی شروع شده و به سطح بنگاه ها ادامه می یابد .
در همه ی لایه های یک سیستم اقتصادی بایستی بر مبنای جامع نگری ، حرکت فرایندی چابک و پایداری برنامه ریزی خلق ارزش انجام شود . در این صورت می توان به صورت نسبی پایه های رشد تولید و مهار تورم را تقویت نمود . بنظر می رسد که موارد زیر اصول زیربنایی برای دستیابی به این امر باشند :
- تکیه به توانمندی های مردم و استعدادها ی کشور
- تقویت قدرت سیستم های تولیدی و توان افزایی مسنمر آنها
- گسترش تفکر و بینش جامع نگری و رویکرد اکو سیستمی
- خلق و توسعه و بهبود راهکارهای مشارکتی بین بخشی در تمامی لایه های اقتصادی
- مدیریت قوانین تصویب شده به شکلی اثر بخش که پیوند بین شعار سالهای قبل و فعلی را امکان پذیر می نماید .
این کلیات به برنامه ریزی های اجرایی نیاز دارد و چابکی سازمانی اصلی مهم در این راستا است . با روشهای کهنه نمی توان تحول ایجاد نمود . روشهای نوآورانه مدیریتی چاره سازخواهند بود .
علی اکبر سعیدی کیا
