14 نوامبر 2022 – توسط برایان سی کیگان، گفتگو
Mastodon از تمام عملکردهای آشنای رسانه های اجتماعی پشتیبانی می کند: پست کردن، لایک کردن، ارسال مجدد و دنبال کردن. اعتبار: Eugen Rochko از طریق Wikimedia Commons
پس از تسلط پر سر و صدای ایلان ماسک در توییتر، مردم به دنبال جایگزین هایی برای پلتفرم رسانه اجتماعی میکروبلاگینگ هستند. بسیاری از کسانی که فرار می کنند یا شرط بندی های خود را پوشش می دهند به Mastodon روی آورده اند که از زمان خرید توییتر صدها هزار کاربر جدید را جذب کرده است.
مانند توییتر، Mastodon به کاربران این امکان را می دهد که پست بگذارند، افراد و سازمان ها را دنبال کنند و پست های دیگران را لایک کنند و مجددا ارسال کنند.
اما در حالی که Mastodon از بسیاری از ویژگی های شبکه اجتماعی مشابه توییتر پشتیبانی می کند، یک پلت فرم واحد نیست. در عوض، این فدراسیونی از سرورهای مستقل و متصل به هم است. سرورهای Mastodon بر اساس نرم افزار منبع باز توسعه یافته توسط غیرانتفاعی آلمانی Mastodon gGmbH هستند. سرورهای Mastodon متصل به هم، همراه با سرورهای دیگری که می توانند با سرورهای Mastodon “گفتگو” کنند، در مجموع به “fediverse” لقب داده می شوند.
یکی از جنبه های کلیدی fediverse این است که هر سرور توسط قوانینی که توسط افرادی که آن را اداره می کنند تنظیم می شود. اگر فکر می کنید fediverse به عنوان یک دانشگاه است ، هر سرور Mastodon مانند یک خوابگاه است.
خوابگاهی که در ابتدا به آن منصوب می‌شوید می‌تواند تا حدودی تصادفی باشد، اما همچنان عمیقاً نوع مکالماتی را که می‌شنوید و روابطی که ایجاد می‌کنید شکل می‌دهد. شما هنوز هم می توانید با افرادی که در خوابگاه های دیگر زندگی می کنند تعامل داشته باشید، اما رهبران و قوانین در خوابگاه شما آنچه را که می توانید انجام دهید شکل می دهند.
اگر به خصوص از خوابگاه خود ناراضی هستید، می توانید به یک موقعیت مسکن جدید نقل مکان کنید – خوابگاه دیگر، یک محله، یک آپارتمان – که مناسب تر است، و روابط خود را با خود بیاورید. اما پس از آن شما تابع قوانین مکان جدیدی هستید که در آن زندگی می کنید. صدها سرور Mastodon به نام Instance وجود دارد که می‌توانید حساب خود را در آنها راه‌اندازی کنید، و این نمونه‌ها قوانین و هنجارهای متفاوتی برای اینکه چه کسی می‌تواند بپیوندد و چه محتوایی مجاز است دارد.
در مقابل، پلتفرم های رسانه های اجتماعی مانند توییتر و فیس بوک همه را در یک خوابگاه غول پیکر قرار می دهند. با پیوستن میلیون ها یا میلیاردها نفر، شرکت هایی که این پلتفرم ها را اداره می کنند، طبقات و اتاق خواب های بیشتری را اضافه کردند. همه می توانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و از نظر تئوری به گفتگوهای یکدیگر در خوابگاه بپیوندند، اما همه باید تحت قوانین یکسانی زندگی کنند.
اگر قوانین را دوست نداشتید یا از آنها پیروی نمی کردید، مجبور بودید فضای بزرگ را ترک کنید، اما نمی توانستید روابط خود را با خود به خانه جدید خود بیاورید – یک پلتفرم رسانه اجتماعی متفاوت – یا با افرادی که در آنجا ماندند صحبت کنید. megadorm اصلی شما این پلتفرم‌ها ترس ناشی از از دست دادن فرصت را برای حبس کردن افراد در یک خوابگاه بسیار تحت نظارت، جایی که رفتار خصوصی آنها برای فروش تبلیغات استخراج می‌شد، مورد استفاده قرار می‌دادند.
مشوق هایی برای رفتار خوب
شرکت‌های بزرگ رسانه‌های اجتماعی تبلیغات را برای پرداخت دو سرویس اصلی می‌فروشند: زیرساخت فنی سخت‌افزار و نرم‌افزاری که به کاربران امکان دسترسی به پلتفرم را می‌دهد، و زیرساخت اجتماعی قابلیت استفاده، سیاست و تعدیل محتوا که پلتفرم را مطابق با انتظارات کاربران نگه می‌دارد.
دستورالعمل گام به گام پیوستن به ماستودون.
در مجموعه سرورهای Mastodon، اگر کاری که کسی انجام می دهد را دوست ندارید، می توانید روابط خود را قطع کنید و به سرور دیگری بروید اما روابطی را که قبلا ایجاد کرده اید حفظ کنید. این ترس از دست دادن را از بین می برد که در غیر این صورت می تواند کاربران را با رفتار بد دیگران در سرور قفل کند.
چند عامل وجود دارد که باید سرورهای Mastodon را تحت فشار شدید قرار دهد تا رفتار اعضای خود را به طور فعال و مسئولانه تعدیل کنند. اولاً، اکثر سرورها نمی‌خواهند سرورهای دیگر به طور کامل روابط خود را قطع کنند، بنابراین فشار شدیدی بر رفتار اعضا وارد می‌شود و ترول‌ها و آزاردهنده‌ها را تحمل نمی‌کنند.
دوم، مردم می توانند نسبتاً آسان بین سرورها مهاجرت کنند، بنابراین مدیران سرور می توانند برای ارائه بهترین تجربه تعدیل که افراد را جذب و نگه می دارد، رقابت کنند.
سوم، هزینه های فنی و مالی ایجاد یک سرور جدید بسیار بیشتر از هزینه های تعدیل سرور است. این باید تعداد سرورهای جدیدی را که برای فرار از ممنوعیت‌ها ایجاد می‌شوند، محدود کند، که از چالش بی‌پایان اکانت‌های هرزنامه و ترول جدید که پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی بزرگ باید با آنها مقابله کنند، جلوگیری می‌کند.
مدل سرور فدرال در Mastodon نیز دارای اشکالات احتمالی است. اول، پیدا کردن سروری برای پیوستن به Mastodon می‌تواند سخت باشد، به‌ویژه زمانی که سیل افرادی که سعی در یافتن سرورها دارند منجر به ایجاد فهرست‌های انتظار می‌شود، و قوانین و ارزش‌های افرادی که سرور را اداره می‌کنند همیشه به راحتی پیدا نمی‌شود.
دوم، چالش های مالی و فنی قابل توجهی برای نگهداری سرورهایی وجود دارد که با تعداد اعضا و فعالیت آنها رشد می کنند. پس از پایان ماه عسل، کاربران Mastodon باید برای هزینه های عضویت، کمپین های جمع آوری کمک مالی به سبک NPR یا تبلیغات تبلیغاتی به سبک پادکست آماده شوند تا هزینه های میزبانی سرور را پوشش دهند که می تواند صدها دلار در ماه برای هر سرور باشد.
سوم، علیرغم درخواست از روزنامه‌ها، دانشگاه‌ها و دولت‌ها برای میزبانی سرورهای خود، سؤالات حقوقی و حرفه‌ای پیچیده‌ای وجود دارد که می‌تواند توانایی مؤسسات دولتی را برای تعدیل مؤثر «خوابگاه‌ها» به شدت محدود کند. جوامع حرفه‌ای با روش‌های راستی‌آزمایی خاص خود و آیین‌نامه‌های رفتاری و اخلاقی تثبیت‌شده ممکن است نسبت به سایر مؤسسات برای میزبانی و تعدیل سرورهای Mastodon مجهزتر باشند.
چهارم، «گزینه هسته‌ای» فعلی سرورهایی که به طور کامل روابط خود را با سرورهای دیگر قطع می‌کنند، فضای کمی برای ترمیم روابط و تعامل مجدد باقی می‌گذارد. هنگامی که ارتباط بین دو سرور قطع شود، تمدید آن دشوار خواهد بود. این وضعیت می‌تواند مهاجرت کاربران را بی‌ثبات کند و محفظه‌های پژواک قطبی‌کننده را تقویت کند.
در نهایت، تنش‌هایی بین کاربران قدیمی Mastodon و تازه‌واردان در مورد هشدارهای محتوا، هشتگ‌ها، قابلیت مشاهده پست‌ها، قابلیت دسترسی و لحن وجود دارد که با آنچه در توییتر محبوب بود متفاوت است.
با این حال، با ذوب شدن توییتر و مشکلات طولانی مدت با پلتفرم های اصلی رسانه های اجتماعی، برای بسیاری از مردم سرزمین جدید ماستودون و فدیورس نباید تماماً شیر و عسل باشد.
