11 نوامبر 2022 – توسط آکادمی علوم چین -فرار متان از خطوط لوله خرابکاری شده در دریای بالتیک (27 سپتامبر 2022). اعتبار: نیروهای مسلح دانمارک
محققان مؤسسه فیزیک جوی، آکادمی علوم چین، با اتخاذ چارچوب حفاظت از انرژی در ششمین گزارش ارزیابی هیئت بین دولتی تغییرات آب و هوایی، تأثیر احتمالی اقلیمی متان نشت‌شده را برآورد کردند.
در 26 سپتامبر 2022، نورد استریم 1 و 2، دو خط لوله زیردریایی برای انتقال گاز طبیعی از روسیه به آلمان، هر دو به عمد تخریب شدند. مقادیر انبوهی از گازها، در درجه اول متان، به اقیانوس نشت کرده و سپس در جو منتشر شد.
متان پس از CO2 دومین گاز گلخانه ای انسان زایی فراوان است، اما اثر گلخانه ای بسیار قوی تری دارد. از این رو، اینکه آیا اثرات منفی اقلیمی ناشی از این حادثه خواهد بود یا خیر، به یک نگرانی کلیدی در سراسر جهان تبدیل شد. یک مقاله خبری منتشر شده در نیچر در مورد این موضوع اظهار نظر کرد، اما هیچ نتیجه گیری کمی انجام نشد.
اخیراً، محققان مؤسسه فیزیک جوی، آکادمی علوم چین، تأثیر احتمالی آب و هوای متان نشت‌شده را با اتخاذ چارچوب حفاظت از انرژی ششمین گزارش ارزیابی تغییرات آب و هوا (IPCC AR6) که در سال 2021 منتشر شد، برآورد کردند. یافته های آنها اخیراً در Advances in Atmospheric Sciences منتشر شده است.
با جمع‌آوری تمام تخمین‌ها از مقدار کل متان نشت‌شده موجود در رسانه‌های جهان پس از این حادثه، مشخص شد که اولین تخمین‌ها (1 تا 2 روز بعد) به 0.5 میلیون تن (Mt) رسیده است. با این حال، بعداً مشخص شد که مقدار متان نشت‌شده احتمالاً بسیار کمتر از برآورد اولیه است. به طور خاص، تیمی از دانشگاه نانجینگ، چین، با استفاده از مشاهدات متعدد از جمله مشاهدات ماهواره‌های با وضوح بالا، تخمین دقیق‌تری از 0.03 ± 0.22 Mt ارائه کردند.
این مقدار نشان داد که این بزرگترین انتشار متان در یک رویداد منفرد در تاریخ بشر است – بیش از دو برابر حادثه Aliso Canyon در کالیفرنیا در سال 2015. با این حال، طبق IPCC AR6، انتشار سالانه متان از بخش‌های نفت و گاز در دوره 2008-2017 به 70 میلیون تن رسید. متان نشت‌شده از خطوط لوله نورد استریم معادل تنها یک روز انتشار گازهای گلخانه‌ای از این بخش‌ها بود.
IPCC AR6 همچنین تاکید کرد که متان در اتمسفر با واکنش با رادیکال‌های خاصی مانند رادیکال هیدروکسیل به تدریج حذف می‌شود و در نتیجه عمر تقریبی 10 سال به همراه دارد که در مقایسه با CO2 کوتاه‌مدت است. این بدان معناست که تأثیر آب و هوای متان به افق زمانی بستگی دارد، که هنگام تلاش برای محاسبه مستقیم آن، مسائل را پیچیده می کند. در عوض، محققان با کمک مفهوم «پتانسیل گرمایش جهانی» تخمینی غیرمستقیم انجام دادند. به طور خاص، آنها تعیین کردند که مقدار گرمای انباشته شده در واحد جرم متان در 20 سال آینده پس از انتشار آن در جو، 82.5 برابر CO2 است.
سپس با استفاده از این اطلاعات، آنها توانستند محاسبه کنند که با در نظر گرفتن یک افق زمانی 20 ساله، تأثیر آب و هوایی متان نشت شده معادل 20.6 میلیون تن CO2 است که غلظت CO2 اتمسفر را تنها 0.0026 ppm افزایش می دهد. . بر اساس جدیدترین ارزیابی‌ها در IPCC AR6 از نیروی تابشی موثر تحت دو برابر CO2، بازخورد آب و هوا، و راندمان جذب گرمای اقیانوس، تحت چارچوب حفظ انرژی، میانگین دمای هوای سطحی جهانی در تئوری 1.8×10-5 ℃ افزایش می‌یابد.
دکتر Xiaolong Chen، نویسنده اول این مطالعه توضیح می دهد: “چنین گرمایش کوچکی را نمی توان در اکوسیستم ها یا جامعه انسانی درک کرد.” با این حال، متان انسانی دومین محرک بزرگ گرمایش جهانی بوده است و از بخش های مختلف کشاورزی و صنعت منتشر می شود. از زیرساخت هایی مانند این باید اجتناب شود تا بتوانیم انتشار گاز متان را بهتر کنترل و کاهش دهیم.”
