22 آوریل 2022 –توسط- Jon Smieja-نمای نزدیک از یک فنجان قهوه قهوه ای با نوشته مشکی که روی آن نوشته شده است: “این فنجان 100% زیست تخریب پذیر و کمپوست پذیر است”تصویر از طریق Shutterstock/VTT Studio.
همه کسانی که در اقتصاد مدرن شرکت می کنند می دانند که بسته بندی باید بهبود یابد، درست است؟
راستش را بخواهید، وقتی ۱۰ دقیقه طول می‌کشد تا اسباب‌بازی کودک را از بسته‌بندی بیرون بیاورید، ناامید می‌شوم. پس از استخراج، من از بررسی دقیق هر جزء لذت می برم تا ببینم قابل بازیافت است یا نه (توجه داشته باشید: اگر باید بررسی کنم، معمولاً قابل بازیافت نیست). من حتی نمی خواهم به این فکر کنم که مصرف کننده معمولی با بسته بندی اسباب بازی چه می کند.
سپس افرادی مانند 600 شرکت کننده دیگر در کنفرانس تأثیر ائتلاف بسته بندی پایدار (SPC) که در اوایل این ماه در سانفرانسیسکو برگزار شد، وجود دارند. این دسته از افراد بسته بندی را می فهمند.
بزرگ‌ترین شرکت‌های بسته‌بندی و مارک‌های اجناس مصرفی – از جمله افرادی از یونیلور، مارس و وست راک، به سانفرانسیسکو آمدند تا درباره بسته‌بندی صحبت کنند، و من به اندازه کافی خوش شانس بودم که با آنها بودم. امیدوارم از دانش عمیق آنها بیاموزم و در مورد راه حل هایی بشنوم که می تواند ما را به آینده ای دایره ای تر هدایت کند. در بیشتر موارد، من به آنچه امید داشتم رسیدم. من می خواهم سه نکته را که برای من برجسته است، در حین تأمل در زمان خود در کنفرانس باز کنم:
- پیوند ضایعات مواد غذایی و بسته بندی کلیدی برای آینده ما است
- بازیافت و کمپوست سازی هر دو در حال بهبود هستند، اما راه هایی برای رفتن دارند
- بسته بندی نقش مهمی در مبارزه با تغییرات آب و هوایی دارد
چالش جهانی زباله های مواد غذایی واقعی است
طبق گزارش ReFED، حدود 35 درصد از کل مواد غذایی، نزدیک به 80 میلیون تن، در ایالات متحده هر سال فروخته نشده یا خورده نمی شود. بیشتر این غذا به زباله تبدیل می شود که یا در محل دفن می شود، سوزانده می شود، در زهکشی شسته می شود یا در مزرعه رها می شود تا پوسیده شود. واضح است که مواد بسته‌بندی که غذا را برای مدت طولانی‌تری تازه نگه می‌دارند، می‌توانند ضایعات کلی سیستم را کاهش دهند.
با این بحث به راحتی می‌توان مشکل را مشاهده کرد زیرا بسته‌بندی قوی‌تر برای تازه نگه داشتن مواد غذایی اغلب می‌تواند اثرات منفی بر قابلیت بازیافت داشته باشد و می‌تواند میزان بسته‌بندی استفاده شده و اثرات زیست‌محیطی مرتبط را افزایش دهد. این به وضوح مکانی است که در آن صنعت یک فرصت نوآوری برای رسیدگی به مبادلات و توسعه راه حل های جدید می بیند.
اولگا کاچوک، مدیر بخش اقتصاد زیستی، گفت: «بسته‌بندی و ضایعات مواد غذایی اغلب به‌عنوان انتخاب‌های دوتایی در نظر گرفته می‌شوند – یا مواد غذایی برای افزایش عمر مفید و جلوگیری از هدر رفتن مواد غذایی بسته‌بندی می‌شوند، یا به صورت آزاد فروخته می‌شوند که تصور می‌شود منجر به هدر رفتن مواد غذایی می‌شود.» واقعیت پیچیده تر است، زیرا ضایعات مواد غذایی حتی زمانی که محصولات بسته بندی شده و به گونه ای طراحی شده اند که ماندگاری طولانی داشته باشند، ممکن است رخ دهد.”
یکی از شرکت‌های نوآور در کاهش ضایعات مواد غذایی به نام «Imperfect Foods» چند مشکل اقتصاد دایره‌ای را با هم حل می‌کند. آنها به دلیل کاهش ضایعات مواد غذایی از طریق مدل فروش خواربارفروشی‌هایی که با دقت انتخاب شده‌اند که کمی ناقص هستند و در غیر این صورت برای فروش به فروشگاه نمی‌رسند، شهرت دارند. این یک سرویس جالب است و من خودم از آن لذت بردم.
جایی که داستان غذاهای ناقص با SPC Impact همپوشانی دارد، در بسته بندی آنها قرار دارد. همانطور که ممکن است انتظار داشته باشید، یک برند ملی غذایی برای حمل و نقل به جعبه های مهر و موم شده، بسته بندی محافظ و بسته های سرد نیاز دارد. غذای ناقص در چند سال گذشته تمام تلاش خود را کرده است تا با ساختن بسیاری از بسته‌بندی‌هایشان قابل بازگشت و استفاده مجدد، و بقیه به راحتی قابل بازیافت باشد، مزاحمت عمده مشتریان خود را برطرف کند. از آنجایی که آنها خودشان محصول را تحویل می‌دهند، می‌توانند در تحویل بعدی بسته‌بندی را تحویل بگیرند تا بتوان آن را استریل کرد و دوباره استفاده کرد.
راه حل هایی برای بازیافت و کمپوست سازی
بازیافت و کمپوست به تنهایی اقتصاد دایره ای را ایجاد نمی کند، اما شما نمی توانید بدون آنها یک اقتصاد دایره ای ایجاد کنید. از SPC Impact مشخص است که صنعت بسته بندی این را می داند. بیایید به سرعت به سه نکته ای که در کنفرانس شنیدم بپردازیم.
امروزه بازیافت مکانیکی بخشی از راه حل است و احتمالاً برای مدتی طولانی ادامه خواهد داشت. تمرکز بر روی فناوری های جمع آوری و جداسازی بهتر از طریق نوآوری هایی مانند واترمارک دیجیتال، هوش مصنوعی و مرتب سازی رباتیک است. این امر خروجی فرآیند بازیافت مکانیکی را با کیفیت بالاتر و قابل استفاده در کاربردهای بیشتر می کند.
روش‌های بازیافت پیشرفته مانند خالص‌سازی، تبدیل و تجزیه حوزه‌ای در حال رشد هستند، اما در حال حاضر برای پاسخگویی به تقاضا، مقیاس نیستند. کریستینا بوید، مهندس سرپرستی محصول در Printpack، بینش‌های خوبی در این زمینه داشت و اینکه چقدر مهم است که باورهای غلط (بازیافت پیشرفته به‌عنوان یکپارچه) و ساختن این فضا برای آینده مهم است.
تأسیسات کمپوست دائماً با چالش های دوگانه جداسازی آلاینده ها از مواد آلی و سودآور بودن مبارزه می کنند. بازیگران اصلی در فضای کمپوست شروع به استفاده از هوش مصنوعی و روباتیک در تاسیسات خود با موفقیت های اولیه کرده اند. به عنوان مثال، Atlas Organics از ربات‌ها در تاسیسات خود در سن آنتونیو استفاده می‌کند و مطمئن است که می‌تواند در طول زمان به کمتر از 1 درصد آلودگی برسد.
نینا گودریچ، مدیر اجرایی GreenBlue، در حال فکر کردن به حوزه‌ای است که بهبود آن دشوار است. او گفت: “من فکر می کنم باید ابتدا تمرکز روی مجموعه باشد. ما در جمع آوری بیشتر مواد واقعا بد هستیم.” این می تواند به مداخلات مختلفی از سیاست گرفته تا مشوق ها نیاز داشته باشد.»
گودریچ افزود که فناوری های بازیافت باید بسته بندی و دیگر جریان های زباله را در نظر بگیرند. او گفت: «بازیافت مواد شیمیایی این قدرت را دارد که جریان‌های جدید را باز کند و پس از بازیافت شیمیایی می‌توانند به مواد اولیه جدیدی برای طیف وسیعی از مواد تبدیل شوند.
کارن هاگرمن، مدیر SPC، اضافه کرد: “کارهای بزرگ و نوآورانه ای در سراسر زنجیره ارزش وجود دارد، اما مسئله تمرکز بر اتصال این نقاط و مهار انرژی جمعی و ابتکار عمل برای تغییر سیستم است، به طوری که همه بخش ها بتوانند مقیاس همزمان داشته باشند .”
بسته بندی و تغییرات آب و هوایی
در حالی که بسته‌بندی تنها بخشی از انتشار کربن کل را به خود اختصاص می‌دهد، در این بخش اذعان داریم که بسته‌بندی می‌تواند اثرات غیرمستقیم کربن در سایر بخش‌ها داشته باشد و می‌توان اقداماتی را برای کاهش بیشتر این تأثیر انجام داد. پیتر اسپیلر، شریک مک کینزی، و روث ماست، مدیر پروژه در GreenBlue، در جلسه کربن زدایی خود به این اثرات پرداختند. آنها درباره اقداماتی که بازیگران بسته بندی می توانند برای خدمات بهتر به مشتریان خود انجام دهند و اینکه چگونه نوآوری در بسته بندی می تواند به کاهش انتشار گازهای گلخانه ای از تعدادی از بخش ها کمک کند، بحث کردند. آنها همچنین به این موضوع پرداختند که چگونه کاهش ضایعات بسته بندی و استفاده از بسته بندی هوشمند می تواند تأثیرات این بخش را کاهش دهد.
مرحله اصلی در روز اول Impact نیز گفتگوهایی در مورد کربن داشت. در حالی که همه این ارائه‌ها مستقیماً با بسته‌بندی مرتبط نبودند، صنعت می‌توانست در بحث‌ها الهام‌بخش و فراخوانی برای اقدام پیدا کند. اگر شرکت‌کنندگان نقاط بین صحبت‌های جاستین فرایبرگ، مدیر عامل آزمایشگاه مهار کربن ییل، متیو ریلف، استاد دانشگاه فناوری جورجیا و فریا برتون، مدیر ارشد پایداری در LanzaTech را به هم متصل کنند، می‌توانند به این فکر کنند که چگونه بسته‌بندی نسل بعدی می‌تواند با استفاده از مواد اولیه کربن “ضایعاتی” که مستقیماً از هوا گرفته می شود تولید شود..
تیم GreenBlue موافق است که تغییرات آب و هوا و کاهش زباله باید در خط مقدم نوآوری بسته‌بندی باشد و می‌توانند دست به دست هم بدهند. گودریچ وقتی در مورد انتشار کربن پرسیدم این را روشن کرد. “من می‌پرسم چرا بازیافت می‌کنیم؟ چرا دایره‌ای می‌خواهیم؟” او گفت. “امیدوارم به این دلیل باشد که می‌خواهیم ردپای کربن خود را کاهش دهیم. من می‌دانم که دلایل ارزشمند دیگری وجود دارد، اما ستاره شمال باید کربن باشد.”
در واقع، گزارش GreenBlue که اخیراً منتشر شده است، راهنمای بسته بندی قابل استفاده مجدد، این استدلال را به وضوح بیان می کند. اهداف پایداری شرکتی نباید به حالت جامد درآید، و تلاش برای کاهش زباله و استفاده مجدد باید به طور یکپارچه با کاهش انتشار کربن مرتبط باشد.
به طور خلاصه
همانطور که دیوید ایچبرگ، رئیس جهانی استراتژی آب و هوا در HP، در صحنه اصلی Impact گفت: “بسته بندی اولین تعامل مصرف کننده با برند شما است. این را نادیده نگیرید، حتی اگر تاثیر کلی کمی بر ردپای محیطی شرکت شما داشته باشد. “
اگر شما یک برند، یک تولید کننده بسته بندی، یا اساساً هر فرد دیگری در اقتصاد هستید، روی بسته بندی نخوابید. افراد زیادی در آنجا برای نوآوری در فضا کار می کنند و این نوآوری ها مورد نیاز است و دیر شده است.
