نوآوری در مدیریت برای توسعه پایدار

Kolnegar Private Media (Management Innovation for Sustainable Development)

31 فروردین 1403 4:44 ق.ظ

دومین نیروگاه بزرگ برق آبی جهان پس از قرارداد با جنرال الکتریک برای 14 سال به روز رسانی شد

5 مه، 2022 -انمار فرنگول -نمای هوایی از سد هیدروالکتریک ایتایپو بر روی رودخانه پارانا. Itaipu تولید برق را در سال 1984 آغاز کرد و در مرز بین برزیل و پاراگوئه قرار دارد.-Tifonimages  گتی ایماژ

جنرال الکتریک قراردادی را امضا کرده است که به موجب آن نیروگاه برق آبی 14 گیگاواتی Itaipu را که یک تاسیسات وسیع در مرز بین برزیل و پاراگوئه است، ارتقا خواهد داد.

در بیانیه‌ای در اوایل این هفته، جنرال الکتریک انرژی تجدیدپذیر گفت که کسب‌وکارهای Hydro and Grid Solutions قراردادی را در رابطه با این کار امضا کرده‌اند که قرار است 14 سال طول بکشد. شرکت های پاراگوئه ای CIE و Tecnoedil از این پروژه پشتیبانی خواهند کرد.

جنرال الکتریک گفت که این ارتقاء شامل «تجهیزات و سیستم‌های تمامی 20 واحد تولید برق و همچنین بهبود سیستم‌های اندازه‌گیری، حفاظت، کنترل، تنظیم و نظارت نیروگاه آبی» خواهد بود.

در سال 2018، جنرال الکتریک گفت که کنسرسیومی که توسط جنرال الکتریک پاور و CIE Sociedad Anonima راه اندازی شده بود برای «تامین تجهیزات الکتریکی برای مراحل اولیه» پروژه نوسازی سد انتخاب شده است.

Itaipu تولید برق را در سال 1984 آغاز کرد. وب سایت Itaipu Binacional می گوید که این تاسیسات 10.8٪ از انرژی مصرف شده در برزیل و 88.5٪ از انرژی مصرف شده در پاراگوئه را تامین می کند. از نظر ظرفیت، این دومین نیروگاه برق آبی جهان پس از سد 22.5 گیگاواتی چین است.

بر اساس گزارش آژانس بین‌المللی انرژی، تولید برق آبی در سال 2020 به 4418 تراوات ساعت رسید تا جایگاه خود را به عنوان «بزرگ‌ترین منبع تجدیدپذیر برق که بیش از همه فناوری‌های تجدیدپذیر دیگر روی همدیگر تولید می‌کند» حفظ کند.

آژانس بین المللی انرژی بیان می کند که نزدیک به 40 درصد از تاسیسات برق آبی سیاره حداقل 40 سال قدمت دارد. در این بیانیه آمده است: «وقتی نیروگاه‌های برق آبی 45 تا 60 سال عمر می‌کنند، برای بهبود عملکرد و افزایش انعطاف‌پذیری آن‌ها به نوسازی‌های اساسی نیاز است. در 38 سالگی، به نظر می رسد Itaipu در اوج این آستانه باشد.

اداره اطلاعات انرژی ایالات متحده خاطرنشان می کند که اگرچه ژنراتورهای برق آبی ممکن است “مستقیماً آلاینده های هوا را منتشر نکنند”، سایر عوامل مرتبط با سدها، مخازن و ژنراتورها می توانند تأثیر بگذارند.

سدی که مخزن ایجاد می کند (یا سدی که آب را به یک نیروگاه برق آبی پرآب منحرف می کند) ممکن است مانع مهاجرت ماهی ها شود، و اضافه می کند که سدها و مخازن نیز می توانند دمای طبیعی آب، شیمی آب و ویژگی های جریان و بارهای سیلت رودخانه را تغییر دهند..

علاوه بر این، مخازن ایالت های EIA می توانند مناطقی از جمله سایت های باستان شناسی و زمین های مورد استفاده برای کشاورزی را پوشش دهند. در این بیانیه آمده است: «یک مخزن و بهره برداری از سد نیز ممکن است منجر به جابجایی افراد شود.

https://www.cnbc.com

آیا این نوشته برایتان مفید بود؟

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *