نوشته ترزا لیب- 28 آوریل 2022 -انگور فرنگی روی تاک-تنها 1 درصد از زمین های کشاورزی در ایالات متحده دارای گواهی ارگانیک هستند. تصویر از طریق Shutterstock/tasha0102
وعده غذایی ارگانیک سالم تر و پایدارتر است. اتحادیه اروپا در نظر دارد تا سال 2030 به تولید ارگانیک در 25 درصد از زمین های کشاورزی خود برسد، در حالی که این رقم در سال 2020 9.1 درصد بوده است. در مقابل، ایالات متحده روی ارگانیک که هنوز کمتر از 1 درصد از کل زمین را تشکیل می دهد، شرط بندی نمی کند. زمین های کشاورزی آمریکا در عوض، USDA با سرمایه‌گذاری ۱ میلیارد دلاری در پروژه‌های آزمایشی کالاهای احیاکننده، کشاورزی هوشمند آب و هوایی را ترویج می‌کند. اما کدام حرکت بهتر است؟
ارگانیک به زمین زیادی نیاز دارد
کشاورزی ارگانیک با توجه به انتشار گازهای گلخانه ای بیشتر از کشاورزی معمولی سازگار با آب و هوا نیست. مایکل کلارک و دیوید تیلمن در دانشگاه مینه‌سوتا در یک تحلیل مقایسه‌ای از اثرات زیست‌محیطی سیستم‌های مختلف تولید کشاورزی دریافتند که «سیستم‌های ارگانیک و معمولی تفاوت قابل‌توجهی در انتشار گازهای گلخانه‌ای ندارند». اما این همه چیز مهم نیست.
کاربری زمین پاشنه آشیل ارگانیک است. تجزیه و تحلیل به این نتیجه رسید که مزارع ارگانیک به 25 تا 110 درصد زمین بیشتر برای تولید همان مقدار غذا نسبت به سیستم های معمولی نیاز دارند زیرا عملکرد ارگانیک کمتر است. این خبر وحشتناکی برای آب و هوا است، زیرا استفاده از زمین با به اصطلاح “هزینه فرصت کربن” همراه است.
هنگامی که برای کشاورزی استفاده نمی شود، همان زمین می تواند میزبان اکوسیستم های طبیعی مانند جنگل ها و مراتع باشد که مقادیر بسیار بیشتری کربن نسبت به خاک های کشاورزی ذخیره می کنند. اما کشاورزی به جای بازگرداندن مزارع به طبیعت، اکوسیستم‌های طبیعی بیشتری را تصاحب می‌کند و در نتیجه به بحران‌های آب و هوا و تنوع زیستی دامن می‌زند.
نیاز حاصله به محدود کردن استفاده از زمین کشاورزی – در کنار نگرانی‌های سودآوری – باعث می‌شود بسیاری از کشاورزان و دوستداران محیط‌زیست بر روی تضمین عملکرد بالا تمرکز خاص داشته باشند. پیشرفت در اصلاح نژاد، آفت کش ها و کودها، ماشین آلات و تجزیه و تحلیل مزارع منجر به افزایش قابل توجه عملکرد در دهه های گذشته شده است. به عنوان مثال، بازده جهانی سویا از سال 1961 به میزان 150 درصد افزایش یافته است. عملکرد ارگانیک نمی تواند با چنین پیشرفت های سریعی رقابت کند و رشد آن را مختل می کند.
هزینه کربن تنها نگرانی نیست
چرا این مضرات، حامیان و دست اندرکاران ارگانیک، از جمله قانونگذاران اروپایی را منصرف نکرده است؟
یکی از دلایل این است که کشاورزی ارگانیک مزایای اجتماعی و زیست محیطی بسیاری را ارائه می دهد. کارگران BIPOC و جوامع روستایی به طور نامتناسبی از استفاده ناایمن از آفت کش ها در مزارع معمولی رنج می برند. خاک‌های ارگانیک سالم‌تر هستند و انعطاف‌پذیری آنها را در برابر رویدادهای شدید آب و هوایی مانند سیل و خشکسالی افزایش می‌دهند – یک ملاحظات اساسی زیرا تأثیرات گرمایش جهانی در دهه‌های آینده تشدید خواهد شد. در کشورهای با درآمد کم و متوسط، حرکت به سمت کشاورزی صنعتی باعث بهبود کلی در شرایط اجتماعی، اقتصادی و محیطی جوامع محلی نمی شود.
ارگانیک همچنین روشی شفاف تر برای ترویج کشاورزی هوشمند با آب و هوا است. بسیاری از روش ها مانند تناوب زراعی، کشت مخلوط، کشت پوششی، کاهش شخم و کمپوست سازی که امروزه به عنوان احیا کننده شناخته می شوند، برای دهه ها سنگ بنای کشاورزی ارگانیک بوده اند. کشاورزی ارگانیک به وضوح تنظیم شده است، توسط شخص ثالث تأیید شده و برای مصرف کنندگان برچسب گذاری شده است.
در حالی که این سیستم مطمئناً دارای نقص هایی است، ادامه ساختن بر روی ارگانیک برای حمایت از شیوه های هوشمند آب و هوایی به جای اختراع یک اکوسیستم احیاکننده جدید از مقررات، اجرا و ارتباطات بسیار آسان تر خواهد بود. ای کاش برندهای غذایی بیشتری در این مسیر قدم برمی داشتند.
کارشناسان دیگر استدلال می کنند که تفاوت کاربری زمین به اندازه برآورد این مطالعات نیست (یا نباید باشد) و روایت غالب «تغذیه جهان» را زیر سوال می برند. آنها استدلال می کنند که ما باید شواهد مناسب را برای درک برتری ارگانیک در نظر بگیریم. بسیاری از جوامع بومی و کشاورزان خرده پا در سرتاسر جهان با موفقیت اشکال کشاورزی را انجام داده اند که شبیه کشاورزی ارگانیک است و اغلب به عنوان بوم شناسی کشاورزی خلاصه می شود و در عین حال بازدهی کافی از غذاهای مغذی را حفظ می کند. اما این شیوه‌ها معمولاً در ادبیات آکادمیک، منبع اصلی که سیاست‌ها و شیوه‌های کشاورزی رایج امروزی را اطلاع می‌دهد، مستند و به اشتراک گذاشته نمی‌شوند، بنابراین نادیده گرفته می‌شوند.
