18 آوریل 2022 – توسط جف گرابمیر، دانشگاه ایالتی اوهایو-اعتبار: CC0 دامنه عمومی
آینده ای را تصور کنید که در آن افراد تنها می توانند با ربات های اجتماعی بر اساس هوش مصنوعی (AI) تعامل داشته باشند تا مکالمات و ارتباطی را که می خواهند دریافت کنند.
اگرچه جالب به نظر می رسد، یک مطالعه اولیه کوچک نشان می دهد که مردم ممکن است با همراهان هوش مصنوعی که بیش از حد شبیه انسان های واقعی به نظر می رسند و صحبت می کنند، راحت نباشند.
کلی مریل جونیور، نویسنده اصلی این مطالعه و دانشجوی دکترا در رشته ارتباطات در دانشگاه ایالتی اوهایو، می‌گوید: ما فکر می‌کنیم که داشتن این روبات‌های مجسم‌شده که عمل می‌کنند و تقریباً انسانی به نظر می‌رسند، ممکن است کمی ترسناک به نظر برسند.به نظر می‌رسد که مردم با همراهان هوش مصنوعی که مبتنی بر صدا هستند، بیشتر شبیه گوشی‌های هوشمند و بلندگوهای هوشمند مانند الکسا یا سیری هستند، راحت‌تر هستند.
مریل این مطالعه را با جیهیون کیم از دانشگاه فلوریدا مرکزی و چاد کالینز از کالج ایالتی سنت جانز ریور انجام داد. نتایج آنها اخیراً در مجله Communication Research Reports منتشر شده است.
محققان علاقه مند بودند در مورد نقش حضور اجتماعی و صمیمیت همراهان هوش مصنوعی بر دیدگاه مردم نسبت به آنها اطلاعات بیشتری کسب کنند.این مطالعه شامل 106 دانشجوی کالج بود که به صورت آنلاین شرکت کردند. به آنها فقط گفته شد که هدف این مطالعه درک آنها از فناوری است.
آنها یک کلیپ 5 دقیقه ای را تماشا کردند که محققان آن را از قسمتی از برنامه تلویزیونی Black Mirror ویرایش کردند. در حالی که تمرکز اپیزود واقعی (“راست برگرد”) تا حدودی متفاوت بود، کلیپ ویرایش شده برای نشان دادن یک زن تنها به نام مارتا در حال صحبت با یک همراه هوش مصنوعی به نام Ash طراحی شده بود.
برخی از شرکت کنندگان کلیپی را تماشا کردند که در آن مارتا فقط با صدا با اش ارتباط برقرار می کرد. دیگران کلیپی را تماشا کردند که در آن Ash به عنوان روباتی با ظاهری واقع بینانه نمایش داده شد که با مارتا صحبت و تعامل داشت.
پس از تماشای این کلیپ، از شرکت کنندگان پرسیده شد که آیا فکر می کنند یک همراه با هوش مصنوعی مانند Ash برای افراد تنها مفید است و آیا Ash را به افراد تنها توصیه می کنند یا خیر.
شرکت‌کنندگان به Ash از نظر حضور اجتماعی امتیاز دادند .
یعنی چقدر به نظر می‌رسید که او واقعاً با آنها بود. این برنامه همچنین بر حسب گرما، که به عنوان احساس دوستی و صمیمیت تعریف می شود، رتبه بندی می شود.
مریل گفت، یک فرضیه می تواند این باشد که مردم دوست دارند یک همراه هوش مصنوعی که در حضور اجتماعی امتیاز بالایی داشته باشد و بیشتر شبیه یک انسان عمل کند.
اما در این مطالعه، این فقط برای نسخه Ash بود که فقط از طریق صدا ظاهر شد. شرکت‌کنندگانی که این نسخه را دیدند، اگر Ash را از نظر حضور اجتماعی رتبه بالاتری می‌دادند، احتمالاً Ash را به عنوان یک همراه توصیه می‌کردند.اما کسانی که به Ash به عنوان یک ربات واقعی به ظاهر انسان نگاه می کردند، اگر فکر می کردند که Ash حضور اجتماعی بیشتری دارد، احتمالاً Ash را توصیه نمی کنند.
این مطالعه دلیل آن را از شرکت کنندگان نپرسید، اما محققان بر این باورند که این موضوع به چیزی که دانشمندان آن را “دره وهمی” می نامند مربوط می شود.
مریل گفت: مردم وقتی ربات‌هایی را می‌بینند که نزدیک به انسان به نظر می‌رسند، اما کمی دور هستند، ناراحت می‌شوند.
در این کلیپ ها، بازیگر نقش ربات Ash کار خوبی انجام داد که کمی مکانیکی به نظر می رسید و کاملاً انسانی به نظر نمی رسید. این باعث می شود که مردم بیرون بیایند، و شاید به همین دلیل است که حضور اجتماعی بیشتر در Ash تجسم شده باعث نمی شود افراد احتمال بیشتری داشته باشند. برای توصیه ربات برای افراد تنها.
این مطالعه نشان داد که دیدگاه شرکت‌کنندگان در مورد اینکه ربات چقدر گرم به نظر می‌رسد –و صمیمیت او – تأثیری بر توصیه او به افراد تنها ندارد. این صرف نظر از اینکه نسخه ربات Ash را مشاهده کرده اند یا نسخه صوتی، درست بود.
مریل گفت: ممکن است مردم فکر کنند که یک همراه هوش مصنوعی برای افراد تنها برای مکالمه معمولی خوب باشد، اما نباید جایگزینی برای دوستی صمیمی تر و عمیق تر باشد.مریل خاطرنشان کرد که این یک بررسی اولیه بود و باید کارهای بیشتری در مورد تعامل حضور اجتماعی، گرما و همراهان هوش مصنوعی انجام شود. اما این اثر نشان می دهد که مردم در حال حاضر چیزهای آشنا را ترجیح می دهند.
او گفت: ما قبلاً از طریق تلفن‌های هوشمند و بلندگوهای هوشمندمان با هوش مصنوعی بی‌جسم صحبت می‌کنیم، بنابراین به آن عادت کرده‌ایم و با این نوع تعاملات راحت هستیم.
