صندوق انرژی دانمارکی و پروژه عظیم هیدروژن سبز در اسپانیا، با انرژی باد و خورشید

2 فوریه 2022-انمار فرنگول -توربین‌های بادی در آراگون، اسپانیا. پپه رومئو گتی ایماژ

برنامه‌هایی برای یک پروژه عظیم با هدف تولید هیدروژن سبز و آمونیاک اعلام شده است و کسانی که در پشت آن هستند امیدوارند ساخت فاز اول در اواخر سال 2023 آغاز شود.

Copenhagen Infrastructure Partners جزئیات همکاری با شرکت های اسپانیایی Naturgy، Enagás و Fertiberia را اعلام کرد. وستاس، سازنده توربین بادی دانمارکی نیز در این زمینه مشارکت دارد.

این شرکت‌ها در فاز اول کاتالینا که از 1.7 گیگاوات باد و خورشید در آراگون، شمال شرق اسپانیا و یک الکترولایزر 500 مگاواتی تشکیل می‌شود که می‌تواند سالانه بیش از 40000 تن هیدروژن سبز تولید کند، همکاری خواهند کرد.

خط لوله ای آراگون را به والنسیا در شرق اسپانیا متصل می کند و هیدروژن را به یک تأسیسات آمونیاک سبز می فرستد. CIP گفت این آمونیاک سپس به کود تبدیل می شود.

پروژه کاتالینا در نهایت به دنبال توسعه 5 گیگاوات باد و خورشید ترکیبی است که با استفاده از یک الکترولیز 2 گیگاواتی هیدروژن سبز تولید می کند.

مقیاس توسعه کلی قابل توجه است. CIP گفت: پس از اجرای کامل، کاتالینا به اندازه کافی هیدروژن سبز برای تامین 30 درصد نیاز فعلی هیدروژن اسپانیا تولید خواهد کرد.

جزئیات مربوط به تامین مالی این ابتکار فاش نشده است. با این حال، CIP گفت که پروژه کاتالینا آنچه را که «سهم قابل توجهی» به طرح بازیابی، تحول و انعطاف‌پذیری اسپانیا یا PERTE در زمینه انرژی‌های تجدیدپذیر، هیدروژن تجدیدپذیر و ذخیره‌سازی می‌خواند، انجام خواهد داد.

در دسامبر 2021، دولت اسپانیا گفت که PERTE منابعی بالغ بر 16.37 میلیارد یورو، حدود 18.54 میلیارد دلار را تجهیزخواهد کرد. به گفته مقامات آنجا، بخش خصوصی 9.45 میلیارد یورو تامین خواهد کرد که 6.92 میلیارد یورو از طرح بازیابی، تحول و تاب آوری اسپانیا تامین خواهد شد.

هیدروژن کاربردهای متنوعی دارد و می تواند در طیف وسیعی از صنایع به کار گرفته شود. می توان آن را به روش های مختلفی تولید کرد. یکی از روش‌ها شامل استفاده از الکترولیز است که جریان الکتریکی آب را به اکسیژن و هیدروژن تقسیم می‌کند.

اگر برق مورد استفاده در این فرآیند از یک منبع تجدیدپذیر مانند باد یا خورشید باشد، برخی آن را هیدروژن سبز یا تجدیدپذیر می‌نامند.

در چند سال گذشته، تعدادی از شرکت ها پروژه های مرتبط با هیدروژن سبز را انجام داده اند. همین هفته گذشته، شرکت بزرگ انرژی شل اعلام کرد که یک الکترولیز هیدروژنی 20 مگاواتی که به عنوان “یکی از بزرگترین الکترولیزهای جهان” توصیف می شود، عملیات خود را آغاز کرده است.

در دسامبر 2021، Iberdrola و H2 Green Steel گفتند که با همکاری و توسعه یک پروژه 2.3 میلیارد یورویی حول تاسیسات سبز هیدروژن با ظرفیت الکترولیز 1 گیگاوات، همکاری خواهند کرد.

در حالی که در برخی بخش‌ها درباره پتانسیل هیدروژن سبز هیجان وجود دارد، اکثریت قریب به اتفاق تولید هیدروژن در حال حاضر بر پایه سوخت‌های فسیلی است.

اخیرا، برخی از رهبران کسب‌وکار در مورد مسائلی که احساس می‌کردند با بخش نوظهور هیدروژن سبز مواجه است صحبت کرده‌اند. برای مثال، در اکتبر گذشته، مدیرعامل زیمنس انرژی به CNBC گفت که در این لحظه “هیچ مورد تجاری” برای آن وجود ندارد.

و در ژوئیه 2021، یک جلسه توجیهی از شورای جهانی انرژی گفت که هیدروژن کم کربن در حال حاضر “در اکثر برنامه ها و مکان ها با سایر منابع انرژی رقابتی نیست.” این سازمان افزود که بعید است وضعیت تغییر کند مگر اینکه “حمایت قابل توجهی برای پر کردن شکاف قیمتی” وجود داشته باشد.

این تجزیه و تحلیل – که با همکاری PwC و مؤسسه تحقیقات نیروی برق ایالات متحده تهیه شد – این سؤال را مطرح کرد که بودجه برای چنین حمایتی از کجا تأمین می شود، اما همچنین به نمایه فزاینده این بخش و تأثیر مثبتی که می تواند داشته باشد اشاره کرد.

به نوبه خود، کمیسیون اروپا برنامه هایی را برای نصب 40 گیگاوات ظرفیت الکترولیز هیدروژنی تجدیدپذیر در اتحادیه اروپا تا سال 2030 ارائه کرده است.

https://www.cnbc.com