1 اکتبر 2021، توسط موسسه علم و فناوری Daegu Gyeongbuk
شبکه‌های سنتی قادر به برآوردن نیازهای محاسبات مدرن مانند محاسبات پیشرفته و سرویس‌های پهنای باند مانند تجزیه و تحلیل ویدئو و امنیت سایبری نیستند. در سال‌های اخیر، تغییر عمده‌ای در تمرکز تحقیقات شبکه به سمت شبکه‌های تعریف شده با نرم افزار (SDN) و مجازی سازی عملکرد شبکه (NFV) رخ داده است، دو مفهومی که می‌تواند بر محدودیت‌های شبکه سنتی غلبه کند SDN. روشی برای معماری شبکه است که به شبکه اجازه می‌دهد با استفاده از نرم افزارهاکنترل شود، در حالی که NFV به دنبال انتقال عملکردهایی مانند فایروال و رمزگذاری به سرورهای مجازی است SDN و NFV می‌توانند به شرکت‌ها کمک کنند تا کارآمدتر عمل کنند و هزینه‌ها را کاهش دهند. نیازی به گفتن نیست که ترکیبی از این دو بسیار قوی‌تر از هر یک به تنهایی خواهد بود.
در مطالعه اخیر منتشر شده در IEEE Transactions on Cloud Computing، محققان کره‌ای اکنون چنین معماری ترکیبی شبکه SDN/NFV را پیشنهاد می‌کنند که به دنبال معرفی توابع محاسباتی اضافی به توابع شبکه موجود است. پروفسور جئونگ هو می گوید: «ما انتظار داریم که زیرساخت‌های مبتنی بر SDN/NFV ما برای شبکه 6G آینده در نظر گرفته شود. پس از تجاری شدن 6G، تکنیک مدیریت منابع شبکه و هسته محاسباتی را می‌توان در AR/VR یا خدمات هولوگرافی اعمال کرد.»
پروفسور کواک از موسسه علم و فناوری Daegu Gyeongbuk (DGIST)، کره، بخشی جدایی ناپذیر از این مطالعه بود.
هدف معماری جدید شبکه ایجاد یک چارچوب جامع است که بتواند منابع پردازشی را که از پردازنده‌های مختلف (ناهمگن) برای کارهای مختلف استفاده می‌کند، تنظیم کرده و شبکه را بهینه کند. چارچوب یکپارچه از خدمات زنجیره‌ای پویا پشتیبانی می‌کند، که اجازه می‌دهد از یک اتصال شبکه واحد برای بسیاری از خدمات متصل مانند فایروال و حفاظت از نفوذ استفاده شود. تخلیه کد، که شامل انتقال کارهای محاسباتی فشرده به یک سرور از راه دور می‌باشد غنی از منابع است.
برای به حداقل رساندن هزینه سیستم و به حداکثر رساندن کیفیت خدمات (QoS)، محققان یک الگوریتم Dual-RMR کنترل نرخ ارسال دو منبع و مسیریابی چند مسیر، ایجاد کردند که به دنبال جلوگیری از ازدحام شبکه و بهبود عملکرد و امنیت با تنظیم جریان داده‌ها در شبکه و استفاده از چندین مسیر جایگزین برای انتقال آن است.
آن‌ها سپس الگوریتم خود را بر روی چندین سناریوی اسباب بازی و یک سناریو در مقیاس بزرگ در دنیای واقعی آزمایش کردند تا کاربرد عملی آن را ارزیابی کنند. پروفسور کواک توضیح می‌دهد: «این چارچوب می‌تواند به طور کارآمد و بهینه منابع مناسبی را برای برنامه‌هایی که نیاز به محاسبات، ذخیره سازی و منابع شبکه مختلف دارند، بسته به فضا و زمان در دسترس مورد استفاده قرار دهد.»
https://techxplore.com
