بنیاد تامسون رویترز، 1 سپتامبر 2021
تا کنون احتمالاً نام COP26 را شنیده‌اید – نام اختصاری اجلاس بزرگ بعدی سازمان ملل متحد برای آب و هوا، که برای ماه نوامبر در گلاسکو برنامه‌ریزی شد و پس از یک سال به دلیل همه گیری کرونا به تاخیر افتاد.
اما یکی دیگر از کنوانسیون‌های (COP) یک ماه زودتر شروع می‌شود – کنوانسیونی که کمتر درباره آن صحبت می‌شود اما از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. این کنوانسیون COP15 است: اجلاس دو قسمتی تنوع زیستی سازمان ملل که در ماه اکتبر به صورت آنلاین آغاز می‌شود و در ماه مه آینده در شهر کونمینگ در جنوب چین به پایان می‌رسد.
علیرغم حمایت دیوید آتنبورو، طبیعت شناس بریتانیایی، تلاش‌ها برای حفاظت از طبیعت هنوز به همان درجه‌ای که برای محدود کردن تغییرات آب و هوایی وجود دارد، نرسیده است. از دست دادن اکوسیستم‌های مهم مانند جنگل‌های بارانی و تالاب‌ها و گونه‌های جانوری حتی در شرایطی افزایش یافته است که دولت‌ها، کسب و کارها، سرمایه گذاران و گروه‌های حفاظتی به دنبال راه‌های موثر برای حفاظت و بازسازی بیشتر زمین و دریاها هستند.
در اصل در اجلاس ریو در سال 1992 امضا شد و بعداً توسط 195 کشور بدون ایالات متحده تصویب شد، این برنامه برای حفاظت از تنوع گونه‌های گیاهی و جانوری و اطمینان از استفاده پایدار از منابع طبیعی طراحی شده است.
همچنین هدف آن دستیابی به تقسیم عادلانه مزایای مواد ژنتیکی طبیعی است که در همه چیز از داروها تا گونه‌های جدید محصول استفاده می‌شود. در عمل این بدان معناست که اطمینان حاصل کنید که جوامع بومی و کشورهای دارای ثروت‌های بیولوژیکی از استفاده آن‌ها سود می‌برند.
در سرتاسر جهان، جنگل‌ها و سایر اکوسیستم‌های طبیعی به سرعت در حال نابودی هستند، اغلب برای توسعه کشاورزی و تولید کالاهایی مانند روغن پالم، سویا و گوشت گاو با افزایش جمعیت جهان تشدید می‌شود. اما مردم به طبیعت، از اقیانوس‌ها تا بیابان‌ها، برای تأمین هوای پاک و آب – و تنظیم بارندگی که برای رشد محصولات غذایی حیاتی است، وابسته هستند. دانشمندان هشدار می‌دهند که اگر تعداد زیادی از اکوسیستم‌ها ناپدید شوند، خدمات اولیه پشتیبانی از زندگی آن‌ها ممکن است دچار اختلال شود.
از آن‌جا که گیاهان دی‌اکسیدکربن گرم کننده کره زمین را برای رشد جذب می‌کنند، حفاظت یا گسترش بهتر مناطق طبیعی نیز یکی از ارزان‌ترین و موثرترین روش‌ها برای کند کردن تغییرات آب و هوایی است.
هدف COP15 چیست؟
انتظار می‌رود حدود 195 کشور در اجلاس دو بخشی COP15 سازمان ملل متحد توافقنامه جدیدی را برای توقف و برگشت تلفات گیاهان، حیوانات و اکوسیستم‌های کره زمین نهایی کنند.
دشواری ملاقات حضوری به دلیل همه گیری کووید -19 باعث شد که اجلاس سه بار به تعویق افتاده و سپس به دو قسمت تقسیم شده است، اولین جلسه مجازی در ماه اکتبر برنامه ریزی شده و بحث‌های مقدماتی در حال انجام است.
بخش نهایی COP15 در حال حاضر برای 25 آوریل تا 8 مه 2022 در چین برنامه ریزی شده است. این اجلاس امیدوار است هم اهداف بلندمدت را برای اواسط قرن و هم اهداف کوتاه مدت برای سال 2030 تعیین کند و مهم‌تر از همه، این اهداف را در سیاست‌های ملی لحاظ کند. این امر عمدتا با اهداف جهانی قبلی برای کاهش تنوع زیستی، تعیین شده در 2002 و 2010 اتفاق نیفتاد و تا حد زیادی از بین رفت.
برزیل و آرژانتین در عین حال به عنوان «عقب مانده» در نظر گرفته می‌شوند، لی از Greenpeace گفت، هر دو قوانین سختگیرانه تر می‌توانند بر توسعه کشاورزی و اقتصاد آن‌ها تأثیر بگذارند. ایالات متحده هرگز معاهده اصلی تنوع زیستی را تصویب نکرد و بنابراین بخشی از مذاکرات نیست. اما رئیس جمهور جو بایدن متعهد شده است که تا سال 2030 حداقل 30 درصد از آب‌های خشکی و ساحلی کشورش را به عنوان بخشی از کمپین بین المللی گسترده‌تر x30 محافظت کند.
مقامات انگلیسی در تلاش برای موفقیت در مذاکرات آب و هوایی COP26 سازمان ملل متحد در اسکاتلند در ماه نوامبر، تلاش دیپلماتیک بزرگی را برای رفع موانع احتمالی و بدست آوردن تعهدات جدید برای اقدامات اقلیمی قبل از شروع این نشست آغاز کرده‌اند.
