انقلاب چهارم صنعتی و رویکرد های مهم آن

در اتحادیه اروپا به صنعت ۴

در آمریکا اینتر نت اشیای صنعتی

در چین هوش مصنوعی در برنامه ۲۰۲۵

به ما گفته می شود که اینترنت اشیا در همه جا وجود خواهد داشت ، طی 5 سال آینده حداقل 25 میلیارد دستگاه متصل خواهند بود و اگر همه چیز خوب کار کند و برای مدتی بیشتر رشد کند ، ممکن است بیش از 200 میلیارد دستگاه  متصل وجود داشته باشد. آیا این امر باعث بهبود کارایی و کمک به ما در اداره زندگی می شود ، یا شاید فقط زندگی ما را کنترل می کند.

اما واژه دیگری وجود دارد – حداقل در بخش تولید – که به همان اندازه  استفاده و بجای آن رایج است. صنعت  Industrie 4.0 در آلمان توسط کسانی بکار برده می شود که بسیاری از ظرایف آن را درک می کنند و توسط کسانی که تازه شروع به درک معنای آن می کنند بکار برده می شود. و اگر طی چند سال گذشته به این موضوع توجه نکرده اید ، ممکن است فقط از آنها به جای یکدیگر استفاده کنید. که مسئله بزرگی نیست ؟

تفاوت قابل توجهی بین اینترنت اشیا و همچنین اینترنت صنعتی اشیا یا IIoT و صنعت 4.0 وجود دارد. دکتر کریس بلدوفسکی از بنیاد MAPI اخیراً مقاله ای منتشر کرده است – اینترنت اشیا و  صنعت 4.0 در مقابل اینترنت صنعتی – این اختلافات را بررسی می زند.

صنعت 4.0 از آلمان می آید. اینترنت صنعتی از جنرال الکتریک در آمریکا ابداع شده است. دولت آلمان سالها از این موج جدید فناوری پشتیبانی کرده و سه استراتژی را در سالهای 2006 ، 2010 و 2012 منتشر کرده است که آخرین آنها ، برنامه اقدام استراتژی 2020 ، صنعت 4.0 را معرفی کرده و بیش از 400 میلیون یورو پشتیبانی برای آن اختصاص داده است . در همین حال ، جنرال الکتریک اصطلاح اینترنت اشیای صنعتی را ابداع کرد و سال گذشته با AT&T ، Cisco ، IBM و Intel پیوست تا کنسرسیوم غیرانتفاعی اینترنت صنعتی (IIC) را راه اندازی کند که اکنون حدود ۲۵۰ عضو دارد ، بیشتر آنها شرکت های خصوصی و موسسات دانشگاهی اطراف جهان هستند.

صنعت 4.0 در مورد سیاست صنعتی آلمان است ، در حالی که اینترنت صنعتی در مورد بهترین روش ها است. طبق اعلام وزارت آموزش و تحقیقات فدرال این کشور ، “آلمان با محصولات با رده بالا در راس تجارت جهانی قرار دارد” ، به ویژه با کالاهای با تکنولوژی بالا. دولت فدرال نه تنها تضمین می کند که این مسئله در آینده نیز باقی بماند ، بلکه از طریق حمایت موثر از نوآوری ، آینده را نیز ممکن می کند. ” به گفته بلدوفسکی ، چنین غرور ملی گرایانه می تواند هنگام کار در جهت منافع بیشتر مفید باشد ،این کاری است که IIC انجام می دهد. وی می نویسد: “این شرکت ها با هم متحد شدند زیرا فهمیدند که تنها با به اشتراک گذاشتن بهترین روش ها می توانند ارزش بیشتری به دست آورند.”

“بازیگری به تنهایی گران تمام می شد و ممکن است تلاشی تکراری باشد.”

صنعت 4.0 بر تولید تمرکز دارد. اینترنت صنعتی روی همه چیز متمرکز شده است. بلدوفسکی می نویسد ، صنعت 4.0 ، چهارمین انقلاب صنعتی ، “یک زنجیره تولید غیرمتمرکز را توصیف می کند که از طراحی تا زنجیره تأمین ، تولید ، توزیع و خدمات مشتری گسترش می یابد.” “اینترنت صنعتی تقریباً همان فرآیندها را در بر می گیرد ، با این تفاوت که افق آن فراتر از تولید است. ماهیت هر دو این است که ماشین ها ، تجزیه و تحلیل ها و افراد همه به هم گره خورده اند. “

بلدوفسکی می نویسد ، در حالی که صنعت 4.0 سیستم های جاافتاده ای از قبیل ، اتوماسیون و رباتیک را جدا می کند ، اینترنت صنعتی مربوط به هر چیزی است که می تواند به اینترنت متصل شود ، داده ها را به عنوان بازخورد ارائه دهد و کارایی ما را افزایش می دهد.

در همین راستا ، صنعت 4.0 بیشتر روی سخت افزار متمرکز است ، در حالی که اینترنت صنعتی به همان اندازه به نرم افزار علاقه مند است. بلدوفسکی می نویسد: “آلمان مزیت نسبی خود را در تولید می بیند ، بنابراین سخت افزار در مرکز سیاست آن قرار دارد.” “اعضای IIC استفاده از تخصص خود را در جایی که برتری دارند آسان تر می کنند. برخی از اعضا در زمینه نرم افزار و پردازش داده ها ، برخی دیگر در سیستم های صنعتی و برخی دیگر در ارتباطات و تحقیقات تخصص دارند. “

و در میان سایر تفاوت ها: صنعت 4.0 تمرکز ملی دارد  یعنی فقط آلمان . در حالی که اینترنت صنعتی جهانی است. صنعت 4.0 مخصوصاً به شرکتهای کوچک و متوسط مربوط می شود و اینترنت صنعتی تمایل به جذب شرکتهای بزرگتر دارد . صنعت بیشتر یک “توصیف نظری از چشم انداز تولید آینده” است . اینترنت صنعتی همانطور که امروزه وجود دارد و به دنبال حل قابلیت همکاری و چالش های امنیتی برای آینده است کاملاً در همه چیز تنظیم شده و آنها واقعاً با یکدیگر رقابت نمی کنند.

این موارد را در جدول زیر مشاهده می کنید .

اما دنیای فناوری ها رو به گسترش است و موضوعات جدیدی ظاهر می شوند . با نوآوری مداوم فناوری اطلاعات نسل جدید و ادغام تسریع شده آن با صنایع تولیدی ، پلتفرم های اینترنت صنعتی IIP به سرعت در سراسر جهان در حال ظهور هستند. برپایی و استفاده از IIP به یک کانون جدید در رقابت بین المللی برای شرکت های اصلی و بزرگ در این زمینه و همچنین جهت جدیدی از توسعه صنعتی برای بسیاری از کشورهای جهان تبدیل شده است . با این حال ، توسعه IIP هنوز در مرحله اولیه است و بخش صنعت هنوز درک یکپارچه ای از IIP ندارد. بنابراین ، معماری مرجع از IIP برای روشن کردن چارچوب و عملکردهای اصلی آن در حال توسعه هستند ، تا یک مدل مرجع کلی برای صنعت فراهم شود و درک مشترک ساخت IIP را ارتقا داده و یک سیستم ارزیابی برای استفاده از IIP ایجاد شود .

زمینه قبلی این موضوع نیز بایستی مورد توجه باشد . این زمینه از به پیوستن سیستمهای هوش مصنوعی و اینترنت اشیا شکل می گیرد. به منظور افزایش رقابت صنعتی و ارزش اجتماعی ، اخیراً استفاده از فناوری های هوش مصنوعی برای سیستم های هوشمند توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. در آینده انتظار می رود چندین هوش مصنوعی فعال در سیستم های منفرد با مالکان مختلف به طور خودکار با هم همکاری کنند و چالش های اجتماعی مانند کمبود نیروی کار را برطرف کنند. علاوه بر این ، تلاش ها برای پرداختن به موضوعات از منظر اجتماعی ، اقتصادی ، اخلاقی و حقوقی نیز در جریان است ، از جمله توسعه سیستم های جدید حقوقی ، اینکه آیا تصمیم گیری مهم  و آسیب پذیری اطلاعات  ، باید به صورت خودکار انجام شود یا خیر.

مذاکره خودکار بین هوش مصنوعی می تواند به عنوان شبکه هوش مصنوعی در یک جامعه تفسیر شود و زمینه های کاربردی مانند “زنجیره ارزش تولید” ، “حمل و نقل / جابجایی مردم” ، “توزیع برق / آب” و “تلفن های همراه مستقل” ، که انتظار می رود امیدوار کننده باشد. به عنوان مثال ، در یک معامله تجاری به تجاری در زنجیره ارزش ، هوش مصنوعی می تواند منافع بین سازمانها را به طور موثرتر از مذاکراتی که اکنون بین انسانها انجام می شود که به تلاش و زمان زیادی نیاز دارد ، هماهنگ و سازگار کند. همچنین می توان انتظار داشت که با عملکرد کارآمد جامعه به طور کلی ارزش اجتماعی زیادی ایجاد خواهد شد.

برای این امر بستر اتوماسیون پیشنهاد شده توسط نهاد آمریکایی کنسرسیوم اینترنت اشیای صنعتی مورد توجه است .

در این بستر آزمون ، شرکتهای شریک کارکردهای تجاری و مذاکره در مورد شرایط تجارت با آنها را به صورت خودکار توسعه داده و ارزیابی خواهند کرد ، که به عنوان پشتوانه ای برای قراردادهای عرضه / سفارش در یک سری زنجیره های تأمین از پردازش ، مونتاژ و تدارکات ، مطرح می شود .

ویژگی های بستر آزمون اتوماسیون مذاکره IIC

・ هر شرکتی که سفارش می دهد یا سفارش می گیرد ، از طریق بستر اتوماسیون مذاکره با یک عامل AI در مذاکره ارائه می شود. این عامل هوش مصنوعی با استفاده از پروتکل های استاندارد ، قالب های داده و تعاریف لغوی ، شرایط و ضوابطی را جستجو می کند که مورد توافق هر دو طرف باشد.

・ در صورت یافتن شرطی که مورد توافق هر دو طرف باشد ، از کاربران انسانی خواسته می شود که در مورد انعقاد قرارداد تصمیم نهایی بگیرند. این امر یافتن شرایط برد-برد را برای هر دو طرف آسان تر می کند و زنجیره ارزش تولید و تدارکات را کارآمدتر و انعطاف پذیر می کند.

و این داستان ادامه دارد .