۲-۴-۱۴۰۰ به گزارش معدن مدیا و به نقل از گسترش نیوز، فرهاد عزیزافشاری اظهارکرد: منطقه آذربایجان در ایران از نظر زمین شناسی و دارا بودن مواد معدنی مختلف جایگاه خوبی دارد و مجتمع مس سونگون که یکی از شرکت های زیرمجموعه شرکت ملی صنایع مس ایران بوده در این منطقه واقع شده است که طی سال های اخیر شاهد نفوذ فناوری و نوآوری در این مجموعه بوده ایم. ورود شرکت های بنیاد به حوزه معدنی در مرحله اول با تنظیم تفاهمنامه ای نیازهای فناورانه مجموعه معدنی به شرکت های دانش بنیان و پارک علم و فناوری انتقال داده می شود. نوع فعالیت پارک های علم و فناوری به گونه ای بوده که تمام پارک های کشور با یکدیگر در ارتباط هستند، نیازهای فناورانه حوزه معدنی را می توانند به راحتی شناسایی کنند.
وی افزود: شبکه های پارک ها با برقراری ارتباط با شرکت های دانش بنیان روند شناسایی نیازها و پاسخگویی به آنها را تسریع می بخشد. این نیازهای فناورانه بیش از ۸۰ درصد آن اغلب در حوزه ساخت اقلام خرید خارج است. شرکت های مادر فعال حوزه معدنی بر این مبنا عمل می کنند که در شرایط تحریمی بیشتر قطعات و ماشین آلات را بومی سازی کنند و با ارتباط گیری سه واحد شرکت های معدنی، دانش بنیان و پارک های علم و فناوری داخلی سازی روند مطلوب تری را به خود گرفته اما گفتنی است در برخی حوزه ها هنوز به نتایج مطلوب نرسیده اند. با این وجود عملیات شناسایی، حفاری و اکتشافات معدنی همچنان ادامه دارد.
این کارشناس تصریح کرد: فقط در مجموعه مس سونگون تا کنون یک هزار و ۵۰۰ اقلام وارداتی بومی سازی شده که این نیز همچنان مطلوب فعالان در این حوزه نیست. شرکت های دانش بنیان علاوه بر موضوع داخلی سازی در سایر امور نیز فعالیت دارند. به عنوان مثال این نوع شرکت ها به واحدهای معدنی مراجعه می کنند و بر اساس برنامه ها و سیاست های از پیش تعیین شده مشکل یابی کنند و در راستای حل چالش ها پیشنهاداتی را به واحدهای تولیدی پیشنهاد دهند و شرکت مربوطه نیز طبق برنامه های خود این راه حل ها را تا حدودی می پذیرد و در برخی مواقع قراردادهایی تنظیم می شود.
مسائل مالی در صدر مشکلات معدنی است
عزیزافشاری ادامه داد: موضوع بومی سازی از سال ها پیش در کشور مطرح بومی و در این راستا کج دار و مریز نیز گام هایی برداشته شده اما در سه سال اخیر این روند تشدید یافته است. سایر شرکت ها و واحدهای معدنی نیز همانند شرکت ملی صنایع مس ایران توانسته تا به امروز و با توجه به بضاعت های اقتصادی و فناورانه در جهت خودکفایی و بومی سازی گام بردارند. هر چه ارتباطات بین مجموعه های معدنی ، شرکت های دانش بنیان و پارک های علم و فناوری بیشتر باشد قطعا شاهد تعداد بیشتری از اجرای برنامه های خودکفایی خواهیم بود که این موضوع به حمایت جدی مسئولان نیازمند است.
وی ابراز کرد: ما به عنوان فعالان معدنی در بخش ها و واحدهای مختلف شاهد آن هستیم که آنچنان که باید و شاید از صنعت و معدن حمایت نمی شود. به عنوان مثال طی قراردادی که با پارک علم و فناوری منعقد می شود باید ابتدا مسائل مالی حل و فصل شوند و به جای اینکه خود پارک این مبالغ را تقبل کند و به حمایت شرکت های دانش بنیان بشتابد منتظر تامین مالی از طرف خود شرکت های معدنی می ماند. از این منظر از دولت و مسئولان توقع داریم که راستای مسائل مالی و اقتصادی توجه بیشتری به واحدها و مجموعه های معدنی داشته باشند چراکه در شرایط فعلی یکی از پایه های گرداننده اقتصاد کشور به حساب می آیند.
